ผมเปิดอ่านสมุดบันทึกความสุขของพี่จ๋อม นักเรียนชั้น ป.6/2553 โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา ซึ่งเป็นบันทึกสัปดาห์สุดท้ายของพี่จ๋อมที่จะได้เขียนในปีการศึกษานี้ให้ผมอ่าน(ตรวจ) ผมอ่านแล้วดูแล้วงดงามมากครับ เลยนำมาฝากแบ่งปันให้รับรู้ความตั้งใจของลูกศิษย์ครับ..
ณ ป่าใหญ่
มีนกตัวหนึ่ง เอ่ยขึ้นว่า 'ชีวิตคืออะไรกันแน่'
ดอกกุหลาบกำลังผลิบาน พร้อมพูดว่า 'ชีวิตคือกระบวนการแห่งการเปลี่ยนแปลง'
ผีเสื้อกำลังดูดน้ำหวาน พูดว่า 'ชีวิตคือความปรีดา ปราโมทย์กับแสงตะวันที่ส่องแสงสว่าง'
มดกำลังขนเศษฟางและพูดว่า 'ชีวิตคือความลำบากตรากตรำและแรงเหนื่อยกาย'
ฟ้าครึ่มซึ่งฝนกำลังจะตกลงมาสายฝนบอกว่า 'ชีวิตประกอบด้วยหยาดน้ำตามันไม่มีอะไร นอกจากหยาดน้ำตา'
นกอินทรีย์ บอกว่า 'มันคือความพยายามที่จะบินขึ้นสูงไปเรื่อยๆ'
ยามราตรีได้ปกคลุม
ชายคนหนึ่งดื่มสุรามึนเมา แล้วพูดว่า 'ชีวิตคือการหาควาสุขให้ตัวเองและแล้วความผิดหวัง'
ในที่สุดก็ถึงเวลาอุสางมีเสียงแว่วขึ้นมาว่า 'ชีวิตคือการเริ่มต้นของการเป็นนิรันทร์ ซึ่งก็เช่นเดียวกับตัวเรา ยามอรุณรุ่งนี้ ผู้เปิดฉากวันใหม่ทุกวัน'
ณ ป่าใหญ่
มีนกตัวหนึ่ง เอ่ยขึ้นว่า 'ชีวิตคืออะไรกันแน่'
ดอกกุหลาบกำลังผลิบาน พร้อมพูดว่า 'ชีวิตคือกระบวนการแห่งการเปลี่ยนแปลง'
ผีเสื้อกำลังดูดน้ำหวาน พูดว่า 'ชีวิตคือความปรีดา ปราโมทย์กับแสงตะวันที่ส่องแสงสว่าง'
มดกำลังขนเศษฟางและพูดว่า 'ชีวิตคือความลำบากตรากตรำและแรงเหนื่อยกาย'
ฟ้าครึ่มซึ่งฝนกำลังจะตกลงมาสายฝนบอกว่า 'ชีวิตประกอบด้วยหยาดน้ำตามันไม่มีอะไร นอกจากหยาดน้ำตา'
นกอินทรีย์ บอกว่า 'มันคือความพยายามที่จะบินขึ้นสูงไปเรื่อยๆ'
ยามราตรีได้ปกคลุม
ชายคนหนึ่งดื่มสุรามึนเมา แล้วพูดว่า 'ชีวิตคือการหาควาสุขให้ตัวเองและแล้วความผิดหวัง'
ในที่สุดก็ถึงเวลาอุสางมีเสียงแว่วขึ้นมาว่า 'ชีวิตคือการเริ่มต้นของการเป็นนิรันทร์ ซึ่งก็เช่นเดียวกับตัวเรา ยามอรุณรุ่งนี้ ผู้เปิดฉากวันใหม่ทุกวัน'
ผู้เขียนบันทึกความสุข
เด็กหญิงณัชฐนิชา เพียขันทา
13/03/54