สอนภาษาไทยอย่างไรจึงจะสนุก ( ตอนที่ 1)

ภาษาไทย สอนอย่างไรจึงจะสนุก ( ตอนที่ 1)

ภาษาไทยเป็นภาษาประจำชาติไทย แต่ก็เป็นที่น่าแปลกใจว่า ทำไมเด็กไทยจึงมีปัญหาเรื่องการอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้เยอะเหลือเกิน อีกทั้งปัจจุบันยังมีการแปลงภาษาให้ผิดเพี้ยนไปจากเดิม มีทั้งคำศัพท์แสลง พูดออกเสียงก็ไม่ถูกต้อง พูดไทยคำ อังกฤษคำ แม้แต่การเขียนคำก็ไม่ถูกตรงตามหลักภาษา ถ้าจะบอกว่าเป็นไปตามสมัยนิยม การลอกเลียนแบบวัฒนธรรมต่างชาติ แล้วถ้าถามย้อนกลับว่าสิ่งที่เข้ามาเหล่านี้มีผลกระทบต่อความนึกคิดของเรามากขนาดนั้นเชียวหรือ ? แล้วความเป็นไทยของเราอยู่ที่ไหน ?

เหตุผลที่ว่าทำไมเด็กไทยไม่ชอบเรียนวิชาภาษาไทย ?

- ครูสอนน่าเบื่อ อ่านๆ แล้วก็ท่องจำ

- ภาษาไทย พูดได้ สื่อสารได้ก็พอแล้ว

- ตัวหนังสือเยอะแยะไปหมด เห็นแล้วปวดหัว เข้าใจยาก

ถ้าอย่างนั้นเรามาลองมาช่วยกันทำให้เด็กๆอยากเรียนภาษาไทยกันดีกว่านะคะ

ก่อนอื่นเริ่มจากตัวครูผู้สอนก่อนอันดับแรก แล้วตัวครูจะต้องทำอย่างไรบ้างนะเหรอคะ

1. ยิ้มแย้ม แจ่มใสค่ะ แต่งตัวให้ดูดีเข้าไว้ เป็นการสร้างความมั่นใจให้กับตนเอง และยังทำให้ห้องเรียนมีชีวิตชีวามากขึ้น เพราะภาพลักษณ์ครูภาษาไทย ส่วนใหญ่จะสวมแว่นหนาเตอะ แต่งตัวเชย หน้าบึ้ง เนี๊ยบทุกอย่าง
2. มีความกระตือรือร้นที่จะค้นคว้าหาความรู้ให้กับตนเองเสมอ เป็นนักอ่านตัวยงเลยหล่ะคะ
3. เป็นนักพูดที่มีเทคนิคการพูดที่น่าฟัง พูดเพราะ พูดเสริมแรง รู้จักการพูดให้กำลังใจ
4. เป็นนักคิด คิดเสมอว่าทำยังไงเด็กๆจึงจะอ่านออก เขียนได้ คิดเป็น ทำเป็น โดยที่ตัวเด็กๆเองรู้สึกชอบและอยากทำเอง
5. เป็นนักปั้นมือทอง ครูจะรู้อยู่แล้วว่าเด็กๆของตนเองเก่งด้านไหน เราก็ต้องช่วยส่งเสริมด้านนั้นให้มากที่สุด ส่วนด้านไหนที่ต้องการพัฒนา ก็ต้องช่วยเหลือให้ถึงที่สุดเช่นกัน
6. เป็นพิธีกรจำเป็น จัดเวทีให้นักเรียนแสดงคิด ความความสามารถของตนเอง คอยชื่นชมให้กำลังใจและให้คำแนะนำดีๆแค่นี้ก็พอแล้วค่ะ