ฝนตกแล้วไอ้แดง..เก็บผ้าช่วยแม่เร็วๆๆๆ
เออ..ฝนช่วงนี้มันอยากตกตอนไหนมันก็ตกน้อ....ไม่มีเค้าเลย
เมื่อกี้แดดยังเปรี้ยงๆ อยู่เลย....เสียงแม่บ่นพึมพำกับตัวเอง
แล้วก็บอกให้แดงเก็บผ้าเข้าไปตากไว้ข้างฝาบ้านที่พ่อใช้สายไฟเก่าๆ ขึงเป็นราวพาดผ้าชั่วคราว
พ่อแกไปไหนเสียล่ะไอ้แดง...ตากผ้าเส็จแกอย่าลืมวิ่งไปบอกพ่อมาเอาสังกะสีออกไปพาดรินน้ำฝนใส่โอ่งนะ..
ฝนตกมาหลายวันแล้วสังกะสีคงสะอาดพอที่จะรองน้ำฝนใส่โอ่งไว้ดื่มได้แล้วล่ะ
แดงนั่งดูพ่อเอาสังกะสี 3 แผ่นพาดบนไม้ไผ่ที่พ่อทำไขว้กันไว้เพื่อเป็นที่รองน้ำฝนใส่ในโอ่งสีแดงที่หลวงแจกให้ฟรีหลายปีที่แล้วตามโครงการน้ำพระทัยจากในหลวงฯ
ผ่านไปนานจนพ่อทำเสร็จเรียบร้อย พ่อก็ใช้จอบขุดเเป็นร่อง รอบ ๆ บ้านที่ฝนไหลตกจากสังกะสีโดยไม่มีที่รองน้ำฝน เพื่อให้น้ำมัันไหลไปลงสวนมอญ(สอนหม่อนไหม)ที่แม่ปลูกไว้
ผ้าขาวม้าที่พ่อโพกหัวกันฝน และกางเกงสีเทาหม่นๆ ของพ่อก็เปียกเช่นกัน...พ่อจึงใช้ให้แดงไปหยิบผ้าขาวม้า ขันตักน้ำและคุถังสีดำมาให้ แล้วพ่อก็รองน้ำฝนตรงรูระหว่างแผ่นสังกะสีที่เชื่อมต่อกันอาบและซักผ้าที่เปียกด้วย
แดงนั่งดูพ่อและเล่นกับไอ้ด่างจนสายฝนเริ่มหยุดตก..
ก็ได้ยินเสียงแม่ตะโกนถามพ่อมาว่า..
ฝนหยุดแล้วพ่อไม่ไปดูท้ายนาหน่อยรึ..
พ่อจึงชวนแดง....และหยิบข่องมาคาดเอวไว้ ในมือถือมีด แบกจอบ และแดงก็ช่วยพ่อถือเสียมด้ามใหญ่เดินลัดหลังวัดและหนองน้ำของหมู่บ้านไปดูนา
ไอ้ด่างวิ่งตามมาติดๆ
ก่อนถึงนา ผ่านวัดหลังวัดมีต้นมะม่วงน้อยหลายต้นแดงสังเกตเห็นบนพื้นดินเต็มไปด้วยมะม่วงน้อยที่หล่อนหลังจากฝนตก
แดงวิ่งไปเก็บมะม่วงได้เต็มสองมือก็มองหาที่ใส่ พ่อจึงยืื่นผ้าขาวม้าผูกเอวให้แดงเก็บมะม่วงใส่แล้ว
พ่อก็ผูกเป็นห่อให้แดงแบกพาดใส่ข้างหลัง แล้วก็ช่วยแดงถือเสียมด้ามใหญ่เิดินลัดผ่านหนองน้ำไปทุ่งนา
ถึงปลายนาอากาศหลังฝนตกสดชื่นปลอดโปร่ง ไม่ร้อน พ่อหยุดมองดู ตากล้า (ต้นกล้าข้าวที่หว่านไว้) เห็นรอยควายหลายรอยที่ลงมาเหยียบตากล้าของพ่อ พ่อจึงไปตัดและลากต้นเล็บแมวข้างทางมากันทางควายลงมากินตากล้า..
แดงก็ดึงลูกเล็บแมวสีดำที่กำลังสุกจากกิิ่่่งที่พ่อตัดมาใส่กระเป่ากางเกงไว้จนเต็ม..ในใจคิดว่าจะเอาไปฝากน้องน้อยที่รออยู่บ้าน
เสียงไอ้ด่างเฮ่า โฮ่งๆโฮ่งๆ จากข้างทางใกล้ๆ พุ่มเล็บแมว
พ่อรีบเดินไปตามเสียงเห็นไอ้ด่างกำลังวิ่งไล่แย้ตัวใหญ่ ข้ามคันแทนาไป..
แดงจึงวิ่งตามพ่อไปดักข้่างหน้า..จนช่วยกันจับแย้ตัวใหญ่ได้แล้วพ่อก็เอาหย่อนลงไปในข่องที่ผูกเอวพ่อไว้ปิดฝาข่องให้แน่น ใส่หญ้าแห้งด้วย 1 กำมือ
พ่อกลับมาขุดรอบตากล้าเป็นร่องเพื่อขังน้ำให้อยู่ในตากล้าให้ตนกล้าได้ไตไว ไว จนเสร็จ
แล้วแดงพ่อและไอ้ด่า่งก็ขึ้นไปดูหัวนาที่เป็นเหล่าปอ แล้วก็ช่วยกันหาแย้ได้อีก 3-4 ตัว จากฝีมือไอ้ด่าง 2 ตัว
พ่อบอกว่าหลังจากฝนหยุด แย้มันไม่มีที่อยู่น้ำท่วมรู มันจะมาอาศัยอยู่ที่ดอน ตามพุ่มไม้
ทำให้เราไม่ต้องเสียแรงไปขุด
กลับถึงบ้านพ่อส่งข่องให้แม่
และแดงส่งห่อมะม่วงน้อยให้แม่เช่นกัน
แม่ลอกหนังแย้ตัวใหญ่ ก่อไฟทิ้งไว้ให้เป็นถ่าน ส่วนพ่อก็ไปตัดกิ่งไม้ไผ่มาทำหีบให้แม่ปิ้งแย้
แล้วแม่ก็เลือกมะม่วงน้อยที่ห่ามและใกล้สุก ตัดขั้วและแช่น้ำไว้ในชามเล็ก
เย็นวันนั้นแดงได้กินข้าวกับตำแย้ใส่มะม่วงน้อย..กับยอดกระถินข้างรั้ว สุดยอดของความอร่อย
ตามด้วยมะม่วงน้อยบีบเม็ดออกแล้วยัดข้าวเหนียวร้อน ๆ ลงไป
รสชาติหวานอมเปรี้ยวอร่อยมาก
ซีรีส์ "ปฏิรูปการศึกษา" ณ โรงเรียนนอกกะลา
-
ช่วงคุย กับครูใหญ่วิเชียร ไชยบัง
*ถาม : อยากให้เด็กจบจากที่นี่ เป็นเด็กแบบไหน สอบติดมหาวิทยาลัยดังๆ หรืออะไร*
* ครูใหญ่ : เราก็ไม่รู้ว่า อนาคตอาชีพไหนจะยังร...
ดีค่ะ บรรยายได้เห็นภาพมากเลย ตำแย้ใส่่มะม่วงคงอร่อยน่าดูเลย......อยากกินจังเลย
ตอบลบทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ ที่เคยอยู่
ตอบลบขอบคุณครับพี่ยิ้ม ผมรู้จักแย้ครับ แต่ทุกวันนี้เหลือน้อยมากๆ ครับ
ตอบลบเขียนได้ดีมากค่ะ เห็นภาพเลย
ตอบลบโรงเรียนนี้เขาฝึกให้ครูเป็นนักเขียนด้วยหรือค่ะ
ตอบลบทำไมแต่ละคนเขียนได้ดีมากๆ
โดยเฉพาะพี่ยิ้ม.....
ทำได้ไงง่ะ นั่งเขียนไม่กี่ชั่วโมง แต่ผลงานออกมาดีสุดๆ (ยังกะมือโปร)
โคตรปลื้มเลย..... พี่ยิ้มเก่งสุดยอด
ขอบคุณมากคะน้องสาวที่น่ารัก....
ตอบลบ...พี่คนสวย (รึเปล่าน้า)
เป็นเรื่องราวที่สวยงาม น่าชมมากครับ
ตอบลบรู้สึกเหมือนกันมั้ยค่ะว่า..เป็นอะไรที่คุ้นเคย..
ตอบลบเห็นภาพเลยค่ะ..แต่งเก่งมากกกก(",)