ความคาดหวัง ...

     เด็กเปรียบเสมือนผ้าขาวบริสุทธิ์ ขึ้นอยู่กับว่าผู้ใหญ่จะเติมแต้มสีอะไรลงผืนผ้าเล็กๆ ผืนนี้ เด็กนักเรียนกับความคาดหวังของคุณครูแต่ละท่านก็ย่อมแตกต่างกัน ครูแต่ละท่านจะแต่งเติมสีสันอะไรก็ย่อมส่งผลต่ออนาคตของเด็กนักเรียนด้วยเช่นกันครับ..
.

     ผมมีโอกาสได้เข้าฟังบรรยายจากกูรูด้านการศึกษาท่านหนึ่ง ยกตัวอย่างเหตุการณ์ในชั้นเรียนของคุณครูท่านหนึ่งในชั่วโมงสอน ไว้ดีมากเลยครับ..

 .

วันหนึ่งในห้องเรียนเด็กชั้นประถมปีที่ 4 มีครูพิเศษมาช่วยสอนหนังสือวิชาคณิตศาสตร์ แทนครูประจำชั้นซึ่งติดธุระด่วน จึงมีโน้ตเขียนบอกไว้ว่าเด็กคนไหนเป็นเด็กน่ารัก ตั้งใจเรียนอย่างสม่ำเสมอ และเด็กคนไหนเป็นตัวปัญหาในห้องเรียนบ้าง..
.

ครูพิเศษท่านนี้จึงเกิดความเชื่อ เกิดความคาดหวังในตัวนักเรียนแต่ละคนแตกต่างกันออกไปโดยปริยายครับ..
.

หากเด็กนักเรียนที่ถูกจำกัดว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่เคยตั้งใจเรียนมาก่อน ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย แค่ยกมือถามครูว่า.. “ทำไม 8 X 8 = 64 ล่ะครับคุณครู” ครูพิเศษอาจจะย้อนถามกลับไปว่า.. “นี่เธอ! ไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อนหรือยังไง!!”
.

     เนื่องจากครูพิเศษคาดหวังไว้ก่อนแล้วว่า เด็กคนนั้นเป็นเด็กดื้อ เด็กเกเร เด็กที่ไม่สนใจเวลาครูสอน การตั้งคำถามของเขาจึงเป็นการแสดงว่า.. “เขาไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อนเลย”
.

แต่ถ้าเป็นอีกกรณีครับ...
.

หากเป็นเด็กนักเรียนที่ครูประจำชั้นเขียนโน้ตไว้ว่าเรียนดี สนใจเรียนอย่างสม่ำเสมอเวลาคุณครูสอน ตั้งคำถามด้วยประโยคเดียวกันเลยครับ ครูพิเศษคนคนนั้นอาจจะอธิบายดีๆ เพราะครูพิเศษคิดไว้ก่อนแล้วว่า.. “นักเรียนคนนี้เป็นเด็กดี เขาคงจะสงสัยจริงๆ จึงถามครู”