31 มี.ค. 2555

กาลครั้งหนึ่งทุกสถานที่เคยมีความรัก - นิ้วกลม

การอ่านคือรากฐานที่สำคัญ
กลุ่มคำสั้นสั้นเกี่ยวกับความรัก ความสัมพันธ์ และเรื่องใกล้เคียง

ความรักที่แท้
ไม่ต้องการความพยายาม
เพื่อจดจำ.

ความรักที่แท้
ต้องการความพยายามอย่างหนัก
เพื่อลืม.

นิ้วกลม
กันยายน ๒๕๕๔

ผมได้รับหนังสือเล่มนี้ในขณะที่ยังมีรัก แล้วก็มาถึงวันหนึ่ง.
วันที่เรามองเห็นโลกและท้องฟ้าเป็นสีนวลใย มองเห็นเพียงใบไม้ที่แห้งเหี่ยวเฉา มองไม่เห็นรอยยิ้มเลย(ทั้งๆ ที่มีคนยิ้มเต็มไปหมด)
พยายามดูและรอค่อยวันที่เห็นท้องฟ้าเป็นสีฟ้าสดใส เห็นใบไม้เขียวขจี เห็นรอยยิ้มจากผ่องชนที่มีให้อยู่เต็มรายรอบข้าง.
การที่คนไหนมองความรักเป็นสิ่งสวยงาม - การที่อีกคนหนึ่งมองความรักเป็นเรื่องโหดร้าย
แสดงว่า..คนสองคนนี้มีมุมมองความรักที่เหมือนกัน 
เพราะความรักทำให้เราพบเจอความสุขอันยิ่งใหญ่(ในขณะที่เรากำลังมีความรัก) และความรักนั้นยังทำให้เราค้นพบความทุกข์ระทมขมขื่นอย่างยิ่งยวด
การที่คนคนหนึ่งจะมองเห็นมุมมองของความรักนั้น เขาต้องผ่านทั้งความสุข-ความทุกข์ มามากพอๆ กัน คนที่เห็นเพียงความสุข ก็แสดงว่าเขารู้จักที่จะจัดการความรักนั้นอย่างอ่อนโยน ทั้งระหว่างเขาและเธอ
คนที่ค้นพบความทุกข์ แสดงว่าเขาจัดการความรักนั้น ด้วยอารมณ์และเหตุผลที่ไม่ค่อยจะลงตัวกันดีนักระหว่างเขาและเธอ
ความรักจึงเปรียบเสมือนยา ยาที่มีรสหวาน-ยาที่มีรสขม 
ถ้าหากเราไม่หยิบยาขขึ้นมาทาน เราก็จะไม่รู้รสชาติอันน่าจดจำของยางแขนงนั้นเลย จงกล้าที่จะรู้จักความรัก.

ภาคที่หนึ่ง
เวลายิ้มให้เธอ
ฉันยิ้ม
ให้ตัวเองด้วย

เวลารักใคร
เรามักลืมความปลอดภัย
ของตัวเอง

ความรัก
ที่ไม่บอกออกมา
เป็นความรักเช่นกัน

บางครั้ง
ความรักไม่ได้ลงเอยกับคนที่เรารักมากกว่า
แต่ลงเอยกับคนที่ถูกจังหวะเวลามากกว่า

ก่อนที่เธอจะมีเขา
คำว่าเรา
ยังเป็นไปได้

เจียวไข่ยังต้องรอสุก
ปลูกต้นไม้ยังต้องรอดอกไม้บาน
ความรักไย่เร่งรีบนัก

บอกรักใช้เวลาหนึ่งวินาที
การพิสูจน์คำนี้
ใช้เวลาทั้งหมดที่มีหลังจากนั้น

รัก
คือ
อิสระ

ความรักทำให้คนสองคนเจ็บพร้อมกัน
ถ้าคนหนึ่งเจ็บและอีกคนไม่เจ็บ
อาจมีบางคนมิได้รัก

สิ่งที่โหดร้ายกว่าการไม่รัก
คือ
รักไม่จริง
  
บางคนใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น
กลับสำคัญน้อยลง
บางคนใช้เวลาด้วยกันน้อยลง
กลับสำคัญมากขึ้น

หลบหน้า
ง่าย
หลบความรู้สึก
ยาก

เข้าใจกันมากขึ้น
เมื่อเข้าใจว่าเรา
ไม่เข้าใจกัน

ประคับประคองความรักในปัจจุบัน
มิใช่เพราะเห็นอนาคต
แต่เพราะเสียดายอดีต

การคืนดี
มิใช่แค่การกลับไป
ณ จุดที่เราเคยดีต่อกันเท่านั้น
แต่ยังพาเราไปสู่จุดที่เข้าใจกันมากขึ้น

ไม่ว่าภูเขา ดอกไม้ หรือดวงจันทร์
ทุกอย่างนั้นงดงาม
เมื่อระยะห่างกำลังดี


บางคนจองจำตัวเองไว้กับความรัก
บางคนจองจำตัวเองไว้กับ
อิสระ

บางคนเผลอกอดบางคน
ที่ไม่ได้รัก
เพียงเพื่อความอบอุ่น


ฉันเก็บรักษากระดาษแผ่นเล็กเล็ก
ที่มีลายมือเธอ
ราวกับนักโบราณคดีรักษาคัมภีร์โบราณ


รอยยิ้มของเธอ
ที่มอบให้เขา
เพิ่มความเศร้าให้ฉัน


เธอชวนฉันไปเที่ยวดวงจันทร์ด้วยกัน
แล้วทิ้งฉันไว้บนนั้น
เพียงลำพัง


เสียน้ำตาให้เธอน้อยลง
จึงรู้ว่า
ไม่ได้รักเธอเท่าเดิม

ฉันเดินทางมาส่งเธอที่สะพาน
เพื่อข้ามไปพบกับคนที่รอเธออยู่
บนฝั่งนั้น

ทุกการบอกเลิก
จะมีคนหนึ่ง
ที่เสียใจน้อยกว่า


วันสุดท้ายที่สองคนเสียน้ำตา
สวยงามกว่า
เสียน้ำตาเพียงลำพัง


สุนัขคิดว่ามันพลัดหลงกับเจ้าของ
ไม่รู้ตัว
เขาพามันมาทิ้ง


แยกจากกัน
ฉันรู้สึกคล้ายต้นไม้
ที่ถูกแยกจากดิน


เรื่องที่ยาก
คนรักจากไปแล้ว
แต่ความรักมิได้จากไปด้วย


เดียวดายกว่าปกติ
เมื่อรู้สึกแปลกหน้า
กับคนที่สนิทกัน


คิดถึงคน
ที่เขา
ไม่ได้คิดถึงเรา


ทุกคนเคยมีความฝัน
น้อยคน
ยังมีมันอยู่


กังวลว่าจะหลง
เมื่อเดินมาไกลแล้วยังไม่เห็นจุดหมาย
ทั้งที่อาจเดินมาถูกทางแล้ว


แท่นรางวัล
เก้าอี้ประจำตำแหน่ง
เป็นแค่จุดพักระหว่างทางไปสุสาน


ต่อสู้ความไม่รัก
ด้วยความรัก
แพ้


ภาคที่สอง
เมื่อทำในสิ่งที่ชอบ
ไม่ค้องปลอบใจตัวเอง
ให้ชอบในสิ่งที่ทำ

เลือกสิ่งที่เรารัก
อาจจะเสี่ยง
เลือกสิ่งที่เราไม่รัก
ใช่ว่าจะไม่เสี่ยง


อนาคต
จะทำความสะอาดอดีตเอง


เสียดาย
คือความรู้สึก
เมื่อเสียไปแล้ว


ดวงตาของผู้มีความทุกข์
มักมองหาความทุกข์
ในความสุขได้เสมอ


สิ่งที่ไม่ควรคาดหวังที่สุด
คือ
คาดหวังว่าจะไม่ผิดหวัง


ยิ่งพยายามรักกัน
ก็ยิ่งรู้ว่า
เราไม่ได้รักกันแล้ว


สองสิ่งที่ไม่ควรใช้ความพยายาม
พยายามมีความสุข
พยายามรักใครสักคน




18 มี.ค. 2555

ไม่มีหญิงสาวในบทกวี - ซะการีย์ยา อมตยา

กวีรางวัลซีไรต์ ปี 2553 สะท้อนแนวคิดเพื่อการดำรงอยู่
ดำเนินชีวิตอย่างสันติสุข ไม่มีพรมแดน

ฉันกำลังเดินทางในบทกวี
บทกวีกำลังเดินทางในฉัน
เราต่างมุ่งหน้าสู่ปลายทางเดียวกัน

I AM TRAVELING IN POETRY,
POETRY IS TRAVELING IN ME,
WE ARE HEADING FOR THE SAME DESTINATION.

ซะการีย์ยา อมตยา
ซีไรต์ ปี2553

"ไม่มีหญิงสาวในบทกวี" ของ ซะการีย์ยา อมตยา เป็นกวีนิพนธ์นำเสนอภาพและแนวคิดเพื่อการดำรงและดำเนินชีวิตอย่างสันติสุข ที่ผสมผสานวรรณศิลป์ ปรัชญา และศิลปะเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน ประกอบด้วยเนื้อหาหลากหลายมิติ ตั้งแต่ปัจเจกบุคคล จนถึงระดับสังคม ไม่ผูกกับยุคสมัย ไม่มีพรมแดน ข้ามมิติเวลา และมิติพื้นที่ มีความลุ่มลึก กระตุ้นให้เกิดจินตนาการ ขบคิดและคิดต่อ

เพื่อน! หากวันหนึ่งฉันตาย
แก แกจะมาเยี่ยมเยียนฉันไหม
แกจะยังจดจำบทกวีของฉันได้หรือเปล่า
แต่ไม่สำคัญหรอกกว่าแกจะลืมหรือจำ
เพียงแกสำเหนียกว่าฉันได้ตายไปแล้ว
เท่านี้ดวงตาฉันเอ่อล้นด้วยน้ำตาแห่งความซาบซึ้งแล้ว

    เส้นทางพร่ามัว

บนทางช้างเผือก
หลุมดำปริศนา
   ฝ่าข้ามจักรวาลความฝัน
ข้าปรารถนาฉีกความทรงจำ
จากสมุดบันทึกแห่งกาลเวลา

กล้าไม้ประหลาดสิบสองต้น
ต้องใช้แสงแดดจากดวงอาทิตย์สิบสองดวง
ต้องอาบแสงจันทร์สิบสองดวงในทุกราตรี
แต่ละต้นต้องมีดวงประจำต้นเป็นดาวเหนือสิบสองดวง

โอ รุ่งอรุโณทัย
ของจงประทานปีกแก่ข้า
ให้เป็นเช่นสกุณา
ร่อนเหนือเวหา
ข้ามิปรารถนาเป็นดิน
ที่ได้กลายเป็นดาว
ทาสซึ่งได้กลายเป็นเจ้า

กรงที่กลายเป็นนก
ละเรือนกายอันผุเปื่อย
โลกอันอนิจจัง
โบยบินเหนืออมตกาล
สู่นิรันดร์

กองคาราวานแห่งความเศร้ารอนแรม
พกพาแต่ความเหงาและความเดียวดาย
ดุจความเปล่าเปลี่ยวของกวีผู้สูญเสียคนรัก
บทเพลงแห่งความสุขครั้งหนึ่งเคยบรรเลง
ในดวงใจอันงดงามของเธอผู้เป็นที่รัก
บัดนี้ เหลือเพียงซากเศษของความรักทรหด
ถมทับในจิตวิญญาณอันพิสุทธิ์ของเธอ

ท่ามกลางศิลปะ ฉันคือกองขยะ
ท่ามกลางความศิวิไลซ์ ฉันคืออนารยธรรม
ท่ามกลางการสรรเสริญ ฉันคือการดูแคลน
ท่ามกลางประวัติศาสตร์ ฉันคือผู้ถูกหลงลืม

บทกวีของฉันคงใอใม่ใด้เวลาฉันเจ็บคอ
แต่..แต่ก็คงใม่เป็นใรหรอก
ในเมื่อหัวใจของฉัน ก็ยังคงเป็นหัวใจ
หรือว่าใม่ใช่

ย่ำเท้าไปบนรอยอดีต
รำลึกถึงโศลกรักแสนเศร้า
โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นได้เสมอ
การโคจรของลูกแอปเปิ้ล
แรงเหวี่ยงแห่งจักรวาลรัก
ลูกศรที่พุ่งออกจากคันธนู
และการแตกออกของความคิด!

โอ้ แม่จ๋า
หนูเคยอ่านคัมภีร์อัลกุรอาน
พระองค์ตรัสว่า พระเจ้าจะทรงเคียงข้างผู้อดทน
แล้วเราจำต้องยอมให้ผู้รุกรานบดขยี้แผ่นดิน
อันเป็นที่รักของเรากระนั้นหรือ
เราต้องอดทนให้ผู้รุกรานยึดครองมาตุภูมิของเราด้วยหรือ


"กวีนิพน์เล่มนี้เป็นบทร้อยกรองอิสระ (free verse) มีความสอดคล้องระหว่างรูปแบบกับเนื้อหาที่มีความหลากหลาย แม้ไม่มีจังหวะของฉันทลักษณ์ แต่ผู้เขียนสามารถวางจังหวะคำกวีได้อย่างทรงพลัง และสามารถใช้ภาษาที่ทำให้เกิดจินตภาพ มีการสร้างภาพพจน์ที่ลุ่มลึก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การใช้การอ้างถึง (allusion) และปฏิทรรศน์ (paradox)
กวีนิพนธ์เรื่อง“ไม่มีหญิงสาวในบทกวี ของ ซะการีย์ยา อมตยา จึงสมควรได้รับรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ของประเทศไทย ประจำปี 2553"


    ซาการีย์ยา อมตยา กวีซีไรต์หนุ่มคนล่าสุด เติบโตที่หมู่บ้านเล็กๆ ริมตีนเขาบูโด สนใจศึกษางานเขียนของกวีต่างประเทศ เคยมีผลงานแปลใน “จุดประกายวรรณกรรม-หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ” และ “ปาจารยสาร” มีผลงานบทกวีตีพิมพ์ตามหน้านิตยสารป็นครั้งคราว ออกเดินทางอ่านบทกวีร่วมกับผองเพื่อนและนอกเหนืออื่นใดยังฝันที่จะถ่ายทอด เรื่องราวแผ่นดินเกิดผ่านตัวอักษรเหมือนนิทานที่เขาเคยฟังในวัยเยาว์ นอกจากเขียนและแปลบทกวีแล้ว ซะการีย์ยายังเป็นเวบมาสเตอร์และผู้ก่อตั้งเวบไซต์ <http://www.thaipoetsociety.com> เพื่อเป็นสาธารณรัฐกวีนิพนธ์หรือชุมชนทางเลือกสำหรับผู้นิยมชมชอบงานเขียนกวี และยังจัดกิจกรรมส่งเสริมกวีนิพนธ์อีกด้วย

15 มี.ค. 2555

สองปีกของความฝัน - วินทร์ เลียววาริณ

แด่.. สองปีกของทุกคนที่ยังมีความฝัน

หากความฝันเป็นนกตัวหนึ่ง เครื่องมือในการนำความฝันข้ามกำแพงก็คือ 'ความฝัน'
  มนุษย์ผู้มีความฝัน สองฝันก็คือต้นทุนของความฝัน
คือความอุตสาหะ คือความพยายาม คือหยาดเหงือ
สองปีกใหญ่หรือเล็กขึ้นกับขนาดของความฝัน ฝันยิ่งใหญ่ ขนาดของปีกยิ่งแผ่กว้าง
ยิ่งต้องลมแรงมาก กำแพงยิ่งสูง ยิ่งต้องออกแรงมากขึ้น

วินทร์ เลียววาริณ
มกราคม 2553 / กุมภาพันธ์ 2554

เป็นหนังสือที่แสนดีอีก 1 เล่ม ของนักเขียนในดวงใจคุณอาวินทร์
ถ้าเป็นหนังสือชุดเสริมกำลังใจ ผมจะหาซื้อมารวบรวมไว้ให้ครบทุกชุดและแบ่งปันแนะนำให้คนที่สนใจ มาหยิบยืมไปอ่านและให้ยืมๆๆ ต่อๆ กันไปเรื่อย ถ้าหากใครต้องการผมก็จะให้ เพราะหนังสือทุกเล่มมันมีคุณค่าในตัวของมันอยู่แล้ว
   หนังสือ 1 เล่ม ถึงจะมีเพียงประโยคเดียวดลใจเราได้ หนังสือเล่มนั้นก็จะเป็นสุดยอดหนังสือดีๆ อีก 1 เล่ม ในดวงใจของผมเช่นกัน.

รวมทุกประโยคที่มีความหมายที่ผมประทับใจจากหนังสือเล่มนี้ครับ..
ไม่มีดอกไม้งดงามใดซึ่งเกิดมาโดยไม่ต้องผ่าน
แดดร้อน ดินสกปรก เหงื่อไคล แมลงรบกวน
มากคนมากความ : มนุษย์เราเกิดมาพร้อมสมองที่ทำงานได้หลายชนิด ลักษณะของสังคมบีบให้เราต้องเลือกเอาว่าจะใช้สมองไปในทางใด ถ้าเลือกเป็นหมอก็ห้ามเป็นวิศวกร ถ้าเลือกเป็นศิลปินก็ห้ามเป็นทนายความ ฯลฯ การทำงานอย่างเดียวไปตลอดชีวิต ดูหนังประเภทเดียว กินอาหารแบบเดียว ฯลฯ อาจทำให้แผ่นเสียงชีวิตตกร่องได้ง่าย เพราะเราทุกคนถูกสร้างมาให้ทำอะไรก็ได้ ดังนั้นใช้ชีวิตให้หลากหลาย ไม่ต้องเกรงใจมัน
มองกว้างมองไกล : ไม่ว่าจะทำงานเล็กหรืองานใหญ่ ก็ต้องมองภาพกว้าง การมองภาพกว้างต้องใช้ทั้งสมองและหัวใจ ใช้สมองคือมีวิสัยทัศน์ ซึ่งมาจากการเปิดหูเปิดตาตลอดเวลา กล้ามองมุมต่าง ไม่ตกอยู่ในกรอบความคิดใดจนดิ้นไม่หลุด , ใช้หัวใจคือการเอาใจเขามาใส่ใจเรา และไม่เห็นแก่ได้ฝ่ายเดียว เมื่อรู้จักมองกว้างมองไกล ก็เท่ากับเป็นการทำหมันปัญหาตั้งแต่มันยังไม่เกิด
เล่นให้จบเกม : ทุกอาชีพมีภาระของความรับผิดชอบ อาจจะจัดว่าเป็นจรรยาบรรณอย่างหนึ่ง ทนายความว่าความจนคดีถึงที่สุด หมอรักษาคนไข้คนจนหายหรือตาย ผู้รับเหมาก่อสร้างสร้างบ้านลูกค้าจนเสร็จ ไม่ทิ้งงานกลางคัน คำว่า 'ความรับผิดชอบ' นี่แหละที่แยกแยะมืออาชีพออกจากมืออ่อนหัด จำแนกคนที่มีวุฒิภาวะออกจากคนที่ไม่รู้จักโต
ใจสู้ชนะไปแล้วครึ่งหนึ่ง
เครื่องมือ : เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่ทันสมัย แต่หากใช้ผิดสถานการณ์ก็ไร้ประโยชน์ บางครั้งอาจทำให้เสียลูกค้าไปโดยไม่รู้ตัว หลายองค์กรเห็นว่าเมื่อมีเทคโนโลยีใหม่ๆ ออกมาแล้วก็ต้องใช้เพื่อความทันสมัย แต่เทคโนโลยีก็ไม่ใช่เครื่องมือที่เหมาะกับทุกสถานการณ์ บางครั้งในองค์กรที่ต้องเน้นบริการ การใช้คนอาจดีกว่าการใช้เครื่องจักร ใช้คนให้ถูกงาน ใช้เครื่องมือให้ถูกงาน อย่ายึดติดที่เครื่องมือ
ออมสินเวลา :  เพียงรู้จักประหยัดเวลา เก็บเกี่ยวมันเพิ่มจากช่วงยามที่ผ่านไปอย่างไร้ค่า ก็อาจเพิ่มจำนวนชั่วโมงแก่ชีวิตได้อีก เพียงวันละสิบนาทีก็ได้เวลา 'สร้างความแตกต่าง' ในชีวิตเพิ่มมาอีกถึงสองพันกว่าชั่วโมง และมากกว่านี้อีกหลายเท่าหากรู้จักเก็บเวลาที่ไม่จำเป็นต้องใช้ใส่กระปุก ออมสินแห่งชีวิต เลิกเสียเวลาไปกับเรื่องขยะ เช่นนินทา บ่น ด่า โทรศัพท์คุยเล่น ท่องเน็ตขยะ แค่ลดละเลิกเวลาพวกนี้ลงบ้างก็ได้เวลามาเยอะแยะ
ความบังเอิญที่น่ารื่นรมย์ :  โลกนี้เต็มไปด้วยของดีที่มากับความบังเอิญ แต่มันจะไม่มีวันกลายเป็นลูกฟลุกที่น่ารื่นรมย์หากไม่มีใครมองเห็น หรือไม่พร้อมเปิดรับหนทางใหม่ที่นำไปสู่นวัตกรรม 'ความบังเอิญที่น่ารื่นรมย์' ในสายตาของคนที่มองไม่เห็นอาจเป็นเพียงขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้น

    หลายความฝันยิ่งใหญ่ของมนุษย์เราเป็นสิ่งที่ดูไม่น่าเป็นไปได้ สิ่งที่สร้างความแตกต่างระหว่างฝันที่กลายเป็นจริงกับฝันที่ยังคงเป็นฝัน ก็คือเครื่องมือในการนำพาความฝันนั้นไป หากความฝันเป็นนกตัวหนึ่ง เครื่องมือในการนำความฝันข้ามอุปสรรคก็คือสองปีก มันคือหยาดเหงื่อคือความพยายาม สองปีกใหญ่หรือเล็กขึ้นกับขนาดของความฝัน ฝันยิ่งใหญ่ ขนาดของปีกก็ยิ่งแผ่กว้าง ยิ่งต้องลงแรงมาก กำแพงอุปสรรคยิ่งสูง ยิ่งต้องออกแรงมากขึ้น
    เราต้องออกแบบปีกของความฝันของเราเอง ต้องรู้จักจุดอ่อนของตนเองและมีทัศนคติในการมองที่กว้างกว่าคนอื่น เมื่อมองปัญหาด้วยมุมมองแค่ 'กว้าง x ยาว' ก็จะได้คำตอบแบบ 'กว้าง x ยาว' แต่หากเพิ่ม 'มิติ' ของการมองเป็น 'กว้าง x ยาว x ลึก' ก็จะได้ทางเลือกของการแก้ปัญหาเพิ่มขึ้นมาอีกทางหนึ่งทันที และหากเพิ่มมิติการมองอีก ก็ยิ่งเพิ่มทางเลือกขึ้นมาอีกดังนี้เรื่อยๆ นี่เองที่ทำให้การคิดนอกกรอบเป็นเครื่องมือที่จำเป็น
แต่ขนาดปีกและ มุมมองยังไม่พอ จำต้องมีแรงใจที่จะกระพือปีกข้ามอุปสรรคไปได้ด้วยบางคนมีสองปีกแข็งแรง แต่ก็ไปไม่ถึงฝั่งฝันเพราะถอดใจเสียก่อน อาจหยุดพักเมื่อเหนื่อย แต่ไม่หยุดกระพือจนกว่าจะถึงจุดหมาย

แวะเว็บไซต์ วินทร์ เลียววาริณ ได้ที่
winbookclub.com

12 มี.ค. 2555

ลิ้นชักแห่งความทรงจำ - อิทธิวัฐก์ สุริยมาตย์

drawers of memory

                                                             การ์ตูน
     ที่จะทำให้คุณ
       เข้าใจ

รักตนเอง

                และผู้อื่นมากขึ้น 

อิทธิวัฐก์ สุริยมาตย์
 กุมภาพันธุ์ พ.ศ. ๒๕๕๐

    ผมยืมหนังสือเล่มนี้จากห้องสมุดของโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา มาไว้ให้นักเรียนชั้น ป.5 ไว้อ่านยืมกลับบ้าน เป็นหนังสือที่เด็กๆ ต่อคิวกันเล่มแรกๆ ของทุกๆ วัน
เห็นเด็กๆ อ่านแล้วดูสนุก วันนี้ผมก็เลยหยิบมานั่งอ่านในห้องน้ำใช้เวลาเพียงชั่ววูบ ก็สนุกจริงๆ ตามที่เด็กๆ บอกกล่าวและแนะนำกันอ่าน วันนี้เป็นวันที่มีความสุขอีกวัน ที่ได้อ่านหนังสือดีๆ เล่มนี้.

หนังสือที่มี 'สารบัญ' แปลกที่สุด
    ผมจะสรุปจากภาพเล่าเรื่องของการ์ตูน มาเป็นความรู้สึกหรือความเข้าใจ จากแต่ละตอนๆ นะครับ
ความทุกข์ที่มี : มีผู้ชายคนหนึ่งแกมีความเศร้าอย่างยิ่งเข้ามาหาเจ้าของร้านกุญแจอุดมสุข เขาก็เลยไปเปิดลิ้นชักที่อยู่ในหัวของชายที่มีความเศร้าหมองตลอดเวลานั้นออกมา เจอกระดาษแห่งความเศร้ามากมาย ชายคนนั้นไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี(นึกเสียดายมันมาก) แต่สุดท้ายเขาก็นำกองกระดาษเหล่านั้นนำไปชั่งกิโลขาย ได้เงินมา แต่สุดท้าย! รถขนกระดาษก็ขับไป แล้วมีเศษกระดาษความเศร้าปลิวลงมาเขาหยิบมันมาอ่าน แล้วเขาก็ร้องไห้โฮ่ๆ เพราะเรื่องของเขามันเศ้ามากจริงๆ  
เด็กโง่..รักนะ : มี ด.ช.น้ำนิ่ง เป็นเด็กธรรมดา ไม่โดดเด่น ชอบคิดว่าตนเอวไม่ค่อนฉลาด อ่อนน้อมถ่อมตน เขามาปรึกษาคุณอุดมสุข ก็เลยเปิดลิ้นชักออกแล้วก็ยัดหนังสือกองโตๆ เข้าในลิ้นชักนั้น แต่น้ำนิ่งก็คิดว่าตัวเองยังฉลาดเช่นเดิม คุณอุดมสุขก็เลยให้อ่านๆๆ ไปเรื่อยๆ  จากวันนั้เองน้ำนิ่งอ่านๆๆๆ แบบไม่หยุด ก็ยังคิดว่าตัวเองยังฉลาดเอาเสียเลย วันนั้นเขาสอบพอดี ก็เลยเจอคำถามว่าให้ทำรายงานเรื่อง 'พนมเทียน' ทุกคนตอบไม่ได้ แต่น้ำนิ่งตอบได้ อย่างละเอียดยิบเลย จากวันนั้นเป็นต้นมาน้ำนิ่งเป็นที่รู้จักของทุกคนในโรงเรียน ได้เป็นตัวแทน แข่งตอบปัญหา แข่งคณิตคิดเร็ว ตอบปัญหาภาษาไทยถูกใจ วิทยาศาสตร์ฉลาดจัง(แต่น้ำนิ่งก็ไม่เคยคิดว่าตนเองฉลาดกว่าคนอื่นเลย) จนน้ำนิ่งได้รับทุนไปเรียนต่างประเทศ จนเขากลับมาขอบคุณคุณอุดมสุข และน้ำนิ่งก็ยังบอกคุณอุดมสุขเหมือนเดิมว่าผมยังเด็กคนเดิมโง่ๆ ของน้าเช่นเดิมครับ
ความภูมิใจอันน้อยนิด : มีเด็กน้อยคนหนึ่งเกิดความไม่ค่อยภูมิใจในตัวเอง เขาก็เลยมาหาคุณอดุมสุขเพื่อเปิดความภูมิใจที่มีอยู่เอาออกมาดู เจอกระดาษแผ่นเล็กๆ พอคุณอุดมสุขดูก็เห็นความภูมิใจนั้น เขาเคยช่วยคนแก่ข้ามถนมบ่อยๆ มาก ถึงจะภูมิใจน้อยนิดแต่เข้าก็ทำบ่อยๆ ซึ่งมันดีจัง
ความร่ำรวยที่ต้องจ่าย : คุณรุ่งโรจน์เป็นคนขยันทำงานและยังรวยมาก ทุกวินาทีคือเงินๆๆ เขาไม่ชอบความจน ที่ในบ้านเขาจึงมีแต่ ทีวีจอยักษ์ ฟิตเนตส่วนตัว รกยุโรป และบ้านหลังใหญ่ๆ(แต่รุ่งโรจน์แทบไม่ได้ใช้ของเหล่านี้) มีอยู่วันหนึ่งรุงโรจน์เป็นลม มีคนมามุงดูมากมายแต่ไม่มีใครอยากช่วยเลย ก็เลยมีคนหนึ่งไปสังเกตุเห็นล้นชักที่หัวของรุ่งโรจน์เปิดออกเห็นเงิน ทุกคนก็เลยต่างแย่งเอาเงินไปจากเขาจนหมดเกลี้ยง แล้วคุณอุดมสุขก็มาเจอเข้าพอดี ก็เลยหาว่านายคนนี้ยังพอมีความทรงจำอะไรบ้างยังเหลืออีก ก็เลยไปเจอว่า เขาอยากมีเวลาส่วนตัวไปพักผ่อนในที่ที่สงบ ริมแม่น้ำ (แต่เขาก็สูญเสีย โอกาสนั้นไปเสียแล้ว น่าเศร้าเสียจริง!)
ขยะที่หมักหมม : คุณหมกมุ่น ผู้มีสีหน้างงงวยอยู่ตลอดเวลา เวลาเขาพูดกับใคร มักมีกลิ่นตุๆ ออกมา เป็นที่รังเกียจของคนรอบข้าง เขารู้สึกอึดอัดมากกับหัวโตของเขา ช่างอุดมสุขก็เลยเปิดลิ้นชักความทรงจำออกมาดู เขาเจอ หนังสือโป๊ ชีดีลามก ยาเสพติด ฯลฯ สุดท้านเขาก็เลยล้างลิ้นชักให้สะอาด คุณอุดมสุขก็เลยฝากคุณหมกมุ่นว่า "ต่อไป จะเติมอะไรลงไป พิถีพิถันหน่อยก็แล้วกันนะ"
มะออม อดออมไว้ : มีเด็กชื่อมะออมเขาอยากได้หุ่นยนต์ BK.1 มากๆ เขาขอให้แม่ชื่อให้แต่ก็ไม่สำเร็จ เขาเลยมาปรึกษาคุณอุดมสุข ขณะนั่นเอง เขามองไปเห็นคนเก็บขยะ มะออมก็เลยหาวิธีเก็บเงินด้วยการเก็บขยะ พอเงินครบ 500 บาท เขากะว่าจะไปชื่อของที่ต้องการพอมาถึงร้านก็พบว่าหุ่นยนต์ BK.1 ขายหมดแล้ว แต่เริ่มจากวันนั้นมะออมไม่คิดเรื่องหุ่นยนต์อีกเลย แต่เขาขยันและเก็บออมเงินต่อไป จนในที่สุดก็มีชื่อร้านขายหุ่นยนต์ร้านใหญ่ๆ ตั้งอยู่หน้าโรงเรียนชื่อว่า 'มะออม'
ความกลัวที่ซ่อนแร้น : มีเด็กคนหนึ่งชื่อว่าลูดอ๊อดจะทำอะไรก็มีความ หวาดกลัวไปหมด แม่ก็เลยกลุ้มใจเอาไปปรึกษาคุณอุดมสุขให้เปิดลิ้นชักความทรงจำของลูกอ๊อดดูกัน พอเข้าไปดูก็พบความจริงว่าพี่เลี้ยงที่แม่จ้างให้มาดูแลลูกอ๊อด ชอบเล่าเรื่องผี เรื่องสะยองขวัญ ให้ลูกอ๊อดกลัวๆๆ ตั้งแต่ยังเด็กๆ มาโดยตลอด
ความรักที่มากล้น : มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่านายมั่นใจ แต่เขามีลักษณะตรงข้ามกับชื่อของเขา และนายมั่นใจแอบรักคุณกิ๊บเก๋ สาวสวยที่ทำงานเดียวกัน เขาไม่กล้าพูดกับเธอแต่ละวันได้เพียงยืนห่างๆ แอบมองเธอ แอบมาส่งเธอ แอบจัดแจกันที่โต๊ะทำงานให้ทุกๆ เช้า แอบให้อาหารให้สัตว์เลี้ยงของเธอ แอบพาแม่ของเธอไปหาหมอยามป่วย แอบ.. ฯลฯ มีอยู่วันหนึ่งกิ๋บเก๋มาก่อนเวลาปกติ ๑๐ นาที ก็เลยเจอนายมั่นใจกำลังแอบจัดแจกันให้เช่นทุกๆ เช้า เขาเจอกัน ต่างคนก็ต่างขอกุญแจมาจากคุณอุดมสุขมาเปิดลิ้นชักความทรงจำในหัวของแต่ละฝ่าย พอเปิดออกมาก็เต็มๆ ไปด้วยหัวใจสีชมพูของทั้งคู่(ความรัก เบ่งบาน)
คุณยายไม่หายไป... : คุณยายแฉล้มเป็นคนใจดี ชอบทำบุญและชอบพาเด็กๆ ไปวัดด้วยกัน และคุณยายชอบสอนสิ่งดีๆ ให้เด็กๆ ทุกคนรอบๆ หมูบ้านของคุณยายแฉล้มเสมอ มีวันหนึ่งเด็กๆ เล่นกันอยู่ในบริเวณวัด คุณยายก็เลยเอาด้ายที่ขอจากหลวงพ่อมาผูกแขนให้เด็กๆ ทุกคนในวันนั้น ทุกคนต่างจดจำคุณยายได้ตลอดกาล
ความทรงจำในวัยเด็ก : มีอยู่วันหนึ่งช่างอุดมสุขไม่มีลูกค้าเข้ามาในร้าน แกก็เลยนั่งหวนคิดย้อนหาอดีตที่เคยมนุกๆ กับเพื่อนในช่วงนั้น เช่น ไปดูท้องทุ่งนาอันอากาศสดชื่น เล่นโดดน้ำริมสระ(เพื่อน..อู๊ดดำน้ำเก่งกว่าใคร) ไปหาจับปลามาย่างกินกันกับเพื่อนๆ ตกเย็นอาน้ำ ประแป้งแต่งตัว เราจะไปเที่ยวงานวัด ในงานวัดก็จะมี ชิงช้าสวรรค์ ไอติม ขนมสายไหม อ้อยควั่น ข้าวโพดต้ม และที่นั่งดูหนังระดับ VIP (บนกิ่งต้นไม้ ในบริเวณวัด) ความทรงจำในวัยเด็กยังคงอยู่ในลิ้นชักของผมตลอดมา เปิดเมื่อไหร่ มีความสุข มีกำลังใจเมื่อนั้น

ขอบคุณ
พระพุทธเจ้า
พ่อแม่ผู้ให้ชีวิต
ครูบาอาจารย์
เพื่อนๆ กับความทรงจำที่ดี

11 มี.ค. 2555

จิบใจ จอกจ้อย - ไพวรินทร์ ขาวงาม : พาสนา แพรวพรรณ

การเดินทาง ทางเลือก อิ่มเล็ก

Will you love me for the rest of my life?
No,I
will love you for the rest of mind.

 เธอจะรักฉันไปตลอดชั่วชีวิตของฉันไหม?
ไม่หรอก,
ฉันจะรักเธอตราบชั่วชีวิตของฉัน

จากภาพยนต์เรื่อง
PHENOMENON (๒๕๓๙)

    หนังสือรวมเล่มบทกวีเล่มนี้ เป็นเล่มที่อ่านง่ายมากแต่ความหมายของกวีแต่ละบทลุ่มลึกยิ่งกว่าการอ่านเพียงง่ายๆ ผมมีหนังสือเล่มนี้อยู่ 8 เล่ม ให้เด็กๆ ยืมกลับบ้านไปอ่าน เด็ก ป.5 หลายคนบอกว่าผู้ปกครองยืมๆ ไปอ่านต่อหรือบางคนเอาไปถ่าเอกสารเก็บไว้อ่านเพิ่มเติม ฟังดูแล้วดีใจกับเด็กๆ และผู้ปกครองที่สนใจอ่านมัน

บทกวีกำลังภายใน
เชื้อชวนดวลจอก..
ต้นกฤษณา....
ต้องพึ่งพสบาดแผลของตัวเอง
จึงโปรยกลิ่นหอมละมุน
 ใครบางคนก็เป็นเช่นนั้น

ใจฉันถึงเธอ
ใจเธอถึงฉัน
ใจเราถึงกัน
นั่นแหละถึงรัก

ฉันเรียนรู้เรื่องราวความรักได้มาก
จากความนิ่งและความสงบ

จงให้ความรักแก่โลก
แล้วโลมจะมอบคนรักแก่เรา

ใครบางคนค้นค่าคว้าดอกรัก
ใครบางคนแตกหักรักสลาย
ใครบางคนคงชีพกะพริบพราย
ใครบางคนตกตายใต้แสงดาว

คนบางคนชอบวิ่งตามความฝัน
คนบางคนมุ่งมั่นวิ่งตามความรัก
และคนบางคนมักสะดุดความจริงหกล้ม

คิดถึงเพื่อนเก่าที่อยู่ไกล
ยังสุขใจกว่าคนใกล้ที่แอบเป็นศัตรู

คำ "ที่รัก" "เพื่อนรัก" มักพร่ำเพรื่อ
ยิ่งเหลือเฟือเพลือฟังยากหยั่งถึง
ลึกกว่าคำซ้ำซากหลายคำนึง
ล้วนก้นบึ้งดีร้ายหลายคำนวณ

ทำไมความรักห่วงใยและความหวาดระแวง
จึงคบหากันเป็นเพื่อน
และบ่อยครั้งก็มักทะเลาะกันเอง

สงครามเริ่มง่ายแต่จบยาก
คนเราทะเลาะกันง่ายดาย
แต่กว่าคืนดีกันนั้น
บ่อยครั้งต้องสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไป

เราดูแลต้นไม้ แล้วต้นไม้จะดูแลเรา
เราดูแลความรัก แล้วคนรักจะดูแลเรา

"เธอจับผีเสื้อมาทำไม?"
"เราหลงใหลในความงามของผีเสื้อ"
หรือความงามก็เป็นเคราะห์กรรม
ชีวิตที่สวยงาม เหตุใดมักถูกไล่ล่าทำร้าย?

บางทีการหลงลืมเวลา
ก็เป็นการใช้เวลาที่น่าจดจำ

ความรักในม่านหมอก
นุ่นนวลและงดงาม
แต่ก็คลุมเคลือและอึดอัดในความรู้สึก

บางวันหนักแน่นดั่งแผนผา
ฝืนแดดลมกล้าฝ่าฝนตก
บางวันบางเบาราวขนนก
เพลงอกเบาหวิวละลิ่วลม

6 มี.ค. 2555

คน(ไม่)ธรรมดา - ธนิษฐา แดนศิลป์

เราต่างมาพร้อมกับพรวิเศษ ที่มีอยู่ในตัวเราทุกคน นั่นกระมัง
ที่เราไม่ต้องรอคอยผู้วิเศษหรือซุปเปอร์ฮีโร่

หลายชีวิตในหนังสือเล่มนี้สะท้อนให้เห็นว่า..
คุณค่าและความสุขของชีวิตไม่ได้อยู่ที่หน้าที่การงานใหญ่โต
มีทรัพย์สินเงินทองมากมาย
แต่การค้นพบความต้องการอันแท้จริงของชีวิตต่างหากคือ 'ความสุข' 
เพราะเมื่อค้นพบ เขาก็พบคุณค่าของตน
และความหมายใหม่แห่งชีวิตและหน้าที่การงาน

ธนิษฐา แดนสิลป์
๑๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๓

ผมอ่านเรื่องราวเพียง 3 คน จากหนังสือเล่มนี้ได้แง่คิดและได้เห็นมุมมองจากบทเรียนของชีวิตของคนทั้ง 3 ท่านนี้อย่างซาบซึ้งมากครับ

โจน จันได - อยู่อย่างโจน
 "ชีวิตไม่น่ายุ่งยากขนาดนี้ 
ในเมื่อสัตว์ฉลาดที่สุดในโลกทำไมถึงต้องทำงานมากกว่าสัตว์อื่น 
ผมเห็นนกบินเก็บหญ้าสองวันทำรังได้แล้ว 
แต่ทำไมคนใช้เวลาสามสิบปี 
บางทีตลอดชีวิตยังไม่มีสิทธิ์มีบ้านเลย"


ครูนอกกะลากับห้วงเวลาแห่งการข้ามภูเขาชีวิต - วิเชียร ไชยบัง
 "ผมมองสิ่งที่ไม่รู้เหมือนภูเขา
ที่ต้องปีนข้ามไป 
ความรู้สึกอยากพิชิตมัน
ไม่ได้มาจากความทะยานอยากจะเอาชนะใคร 
แต่มาจากฉันทะข้างในที่อยากเอาชนะความไม่รู้ของตัวเอง"


อนันต์ ศรีเรือง - คน เรา เขา และจักรยาน
 "ตั้งใจไปซื้อจักรยานแบบมีเกียร์มาขี่ 
ตอนนั้นสิบปีที่แล้วไปถึงร้านจักรยานปรากฏว่าคันละสองหมื่นห้า 
สองคันห้าหมื่น ไม่ไหว 
เพื่อนบอกแพงเกินไป 
เลยได้รองเท้าผ้าใบคู่ละสองร้อยยี่สิบบาทมาแทน!"

.............................................

" อยากจะพูดถึงเรืองที่ไม่เกี่ยวกับหนังสือ 'คน(ไม่)ธรรมดา' เล่มนี้โดยตรง แต่เกี่ยวเนื่องและคิดว่าเป็นเป้าหมายของผู้สัมภาษณ์ที่เรียบเรียงเรื่องนี้มาเผยแพร่ให้ท่านผู้อ่าน นั่นคือ คำว่า จิตวิญญาณนั้น ในที่นี้มีความหมายอย่างไร---ตอบได้ดังนี้
    หนึ่ง คำว่าจิตวญญาณ หรือที่ผมใช้ว่าธรรมจิต (แปลมาจากภาษาอังกฤษว่า spirituality) ที่ทุกวันนี้เราใช้กันเกร่อ หรือเข้าใจกันแม้ในกลุ่มจิตวิวัฒน์นำมาใช้นั้น คงจะมีความหมายเดียวกับจิตวิญญาณ ความจริงนั่นเป็นคำที่ทางตะวันตกนำมาใช้โดยเฉพาะนักจิตวิทยาและนักศาสนศาสตร์ เราเพียงยืนมาใช้โดยแปลคำภาษาอังกฤษนั้นว่า จิตวิญญาณ โดยมิใด้คำนึงถึงคำแปลในภาษาไทยตามที่มีไว้ในปทานุกรมในปัจจุบันมากนัก เพราะในปทานุกรมแปลภาษาอินเดียโบราณเป็นภาษาไทยทั้งสองคำว่า จิต ซึ่งเหมือนกัน ดังนั้นคำว่าจิตวิญญาณ หากจะแปลกับตีความหมายต่างกัน อย่าลือว่าภาษาบาลีก็ใช้คำว่าวิญญาณ ที่หมายถึงความจริงแท้ที่มีเพียงหนึ่งเดียว ซึ่งคือปรมัตหรืออันติมะก็ได้
    สอง สภาวะจิตวิญญาณนั้น เป็นสภาวะของจิตเช่นเดียวกันกับสภาวะจิตเหนือสำนึก(super conscious mind) ที่มีความหมายเดียวกัน ซึ่งทางวิชาการตะวันตกใช้กัน ก็ไม่ใช่ศาสนาเลยแม้แต่น้อยทั้งยังมาก่อนจะมีศาสนาด้วย แท้จริงแล้ว คำว่า จิตวิญญาณ โดยความหมายนั้น มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์โบราณคดีว่า มีมาตั้งแต่มนุษย์ยังเป็นโครมายอง หรือมีก่อนหน้านั้นไปเสียอีก แต่ก็มาสัมพันธ์คาบเกี่ยวกันในตอนหลัง
     สาม คำว่าจิตวิญญาณ(spirituality) เมื่อมีหลักฐานว่ามีมาก่อนศาสนานัก จึงไม่เกี่ยวกับศาสนาใดเป็นการเฉพาะ แต่ผมคิดว่า ศาสนาทุกศาสนา มีเป้าหมายที่จิตวิญญาณ เพราะฉะนั้นศาสนากับจิตวิญญาณจึงเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด โดยศาสนาจะเป็นประดุจเรือหรือพาหนะที่นำจิตวิญญาณสู่เป้าหมายที่จริงแล้ว ผมเชื่อว่า จิตวิญญาณคือเป้าหมายของมนุษย์ทุกคนในโลกด้วยซ้ำ ดั่งพระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ในทำนองว่า สุดท้ายแล้ว สัตว์โลกทั้งหลายรวมทั้งมนุษย์ทุกคนก็จะได้ตัรสรู้ หรือบรรลุสู่นิพพาน"

คำนิยม
ศ.นพ.ประสาน ต่างใจ
๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๓

4 มี.ค. 2555

ถอดรหัสความคิด เพื่อชีวิตที่มีคุณค่า : รศ.ดร. ชัยณรงค์ วงศ์ธีรทรัพย์

เพียงเปลี่ยนความคิด
   ชีวิตก็รุ่งโรจน์    

     "ชีวิตที่มีคุณค่า"
หาใช่เป็นชีวิตที่อยู่ในกำมือของใครบางคนไม่
หาใช่อยู่ในกำมือของผู้มั่งคั่ง
ผู้มีปริญญาบัตรสูงๆ
หรือผู้มีหน้าที่การงานหรือยศถาบรรดาศักดิ์สูงๆ ไม่
หากแต่ทุกๆ
คนก็มีสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าได้
ขึ้นอยู่กับ
แนวคิดในการใช้ชีวิตและการลงมือปฏิบัติ

ชัยณรงค์ วงศ์ธีรทรัพย์
2553

คุณคน
ทุกลมหายใจเพื่อเรา -
ทุกลมหายใจเพื่อคนรัก -
ทุกลมหายใจเพื่อใคร -
เกิดมาหรือไม่เกิดมามีค่าเท่ากัน - เราอาจมีลมหายใจเพื่อตัวเองมากว่า 20 ปี หรือบางคนก็อาจจะกว่า 30 ปีหรือ 40 ปีมาแล้ว หากวันนี้ วันวาน หรือแม้แต่วันที่ยังมาไม่ถึง ทุกลมหายใจของพ่อและแม่มีเพื่อเราตลอดเวลา แล้วจะไม่ดีกว่าหรือที่ทุกลมหายของเราจะมีเพื่อนท่านบ้าง หรือจะเลือกเกิดมาหรือไม่เกิดมาก็มีค่าเท่ากัน
ชีวิตกับนาฬิการทราย -
แข่งขัน การตอบแทน - "วันนี้เราหยอดกระปุกเพื่อบุคคลที่เคยเหนื่อยที่สุดและลำบากที่สุดและลำบาก ที่สุดในชีวิตของพวกท่าน เพื่อให้เราได้กินดีอยู่ดีจนถึงทุกวันนี้บ้างแล้วหรือยัง"

ความฝันใฝ่ฝัน
อย่าให้ใครขโมยความฝัน -
คนไร้ฝัน -
รักษาความใฝ่ฝัน -
กล้าฝัน -
พาย เรือเข้าหาฝั่งฝัน - หลายคนมีเป้าหมายของชีวิต หลายคนรู้ว่า ฝั่งฝันของตัวเองคืออะไร คำถามต่อไปคือ "สิ่งที่เราได้กระทำอยู่ในขณะนี้เป็นการพายเรือเข้าหาฝั่งฝันหรือไม่" หรือยังคงต้องสะสางงานกองโตที่อยู่ตรงหน้า และนอนหลับเพียงต้องสะสางงานกองโตที่อยู่ตรงหน้า
ฝันใหญ่ไม่ฝันเล็ก -

ความคิด
อาศาความคิด -
เคารพความคิดเห็นที่แตกต่าง -
รับฟังความคิดเห็นด้วยหัวใจ -
กรอบความคิด -
คิดอย่างที่เป็นอยู่หรือคิดอย่างที่เป็นไปได้ -
คิดนอกกรอบสู่การค้นพบและสู่นวัตกรรม -
พลังการคิดบวก -
ผลลัพธ์ ของการคิดบวก - คนจะเป็นอย่างที่คิดหากคุณเปลี่ยนความคิดชีวิตก็มีสิทธิ์เปลี่ยนแปลง "เราพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงความคิดอะไรบางอย่างเพื่อเปลี่ยนแปลงคุณค่าของ ชีวิตแล้วหรือยัง"

ความเชื่อ
ความเชื่อกำหนดพฤติกรรม -
ความเชื่อบ่งชี้ความเป็นไปได้ -
ความเชื่อคือพลังชีวิต -
เชื่อในสิ่งที่เห็น คือเชื่อในปรากฏการณ์ -
เชื่อในสิ่งที่ยังมองไม่เห็นคือศรัทธา - "ศรัทธาคือ ความเชื่อที่ยังมองไม่เห็น และผลของความศรัทธาคือ เราจะได้เห็นในสิ่งที่เราเชื่อ"
เชื่อ ไม่มีคำว่า "ทำไม่ได้" - เราเชื่อหรือไม่ว่า เราเป็นอีกบุคคลหนึ่งที่สามารถประสบความสำเร็จในชีวิตได้ เราจะมีสิทธิ์ได้เห็นในสิ่งที่เราเชื่อ
"เพราะมนุษย์เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลกนี้
ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์"

ความรู้คู่ชีวิต 
มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน
จะตกถิ่นฐานใดคงไม่แคลน
ถึงคับแค้นก็พอยังประทังตน
ลับคมความรู้ -
อวดรู้คือไม่รู้ -
ความรู้ในอนาคต - "คนเก่งจะเรียนรู้จากประสบการณ์ตัวเอง คนฉลาดจะเรียนรู้จากประสบการณ์ผู้อื่น"
ต้องรอบรู้ - การเรียนอย่างต่อเนื่องเป็นความต้องการพื้นฐานขั้นต่ำสุด เพื่อความสำเร็จในทุกสาขา(เดนิส เวตลี่ย์)
ความ ผิดพลาดคือ "ความรู้" - เพราะมันไม่ใช่ความล้มเหลว แต่มันคือการเรียนรู้ เรียนรู้จากความผิดพลาด "วันนี้เราได้เรียนรู้อะไรที่เป็นประโยชน์จากความผิดพลาดบ้าง และนำสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปใช้ให้เกิดคุณค่าได้อย่างไร"

ศักยภาพ 
ศักยภาพของมนุษย์ -
ใครปล้นศักยภาพ -
ค้นพบตัวเอง - "คุณเคยค้นหาศักยภาพในตัวคุณเองบ้างไหม มันคืออะไร และนำมาใช้ประโยชน์บ้างแล้วหรือยัง"
คนเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกัน -
คุณ เป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยม - นักวิทยาศาสตร์สามารถถอดรหัส DNA ของมนุษย์เป็นผลสำเร็จ ซึ่งใช้บ่งบอกความแตกต่างในแต่ละบุคคล แต่ยังไม่มีวิทยาการใดๆ ที่สามารถใช้บ่งชี้ศักยภาพของแต่ละบุคคลได้
คุณคิดว่าใครจะเป็นผู้บ่งชี้หรือค้นพบศักยภาพในตัวคุณหากไม่ใช่ด้วยตัวคุณเอง









"สิ่งที่วิเศษเหนือเทคโนโลยีและเครื่องมือก็คือมนุษย์
เพราะเครื่องจักรที่ดีที่สุดในโลกคือผลผลิตของมนุษย์
หาใช่ร่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้าแต่ประการใดไม่" 
ธนินธ์ เจียรวนนท์
 
เวลา 
เงินหรือเวลาสำคัญกว่ากัน -
จัดวินัยเวลา -
"เวลาและวารี ย่อมมิมีจะคอยใคร
- Time and tide wait for no man"
ใช้ เวลาเมื่อไหร่ -พรุ่งนี้สายไปเสียแล้ว - ทุกคนได้รับเวลา 86,400 วินาทีเท่ากัน หากไม่ใช้ก็หมด สะสมไม่ได้ "วันนี้เราได้วางแผนใช้จ่ายเวลา 86,400 วินาทีที่มีคุณค่าของเราอย่างไร"

โอกาส 
ความสามารถที่ปราศจากโอกาส ย่อมไร้ความหมาย -
มรดก แห่งโอกาส - ชีวิตของคนหลายคนวนเวียนอยู่กับการทำอะไรบางอย่างวันแล้ววันเล่า แล้วชีวิตเรากำลังวนเวียนอยู่กับอะไรบางอย่างอยู่หรือเปล่า และเคยคิดมองหาโอกาสไขว่คว้าหาโอกาส หรือสร้างโอกาสที่ดีกว่าหรือไม่
ไม่ต้องรอความพร้อมถึงจะรับโอกาส -
จุดเปลี่ยนแห่งโอกาส -
โอกาสที่ดีที่สุดอยู่ที่ไหน -

ขับเคลื่อนชีวิต
สำรวจ อะไหร่ชีวิตก่อนขับเคลื่อน - ความคิดที่ว่าตัวเองจะไม่มีวิกฤติเกิดขึ้น ถือเป็นความคิดวิกฤติแล้ว โจทย์ชีวิตที่สำคัญคือ "ขณะที่เรากำลังขับเคลื่อนชีวิตอยู่นี้ มีอะไรสำรองไว้บ้างแล้วหรือยัง"
ประเมินคุณภาพอะไหล่ -
อย่าชินกับอะไหล่ชีวิตบางตัว -
ใช้ อะไหล่ผิดตัวอยู่หรือเปล่า - อะไหล่ชีวิตที่เรากำลังใช้อยู่ มีภูมิต้านทานรองรับระลอกคลื่นของการเปลี่ยนแปลงมากน้อยแค่ไหน แล้วอะไรเป็นสิ่งที่รับประกันว่าอะไหล่ที่ใช้อยู่ทุกวันนี้มีคุณภาพมากพอ เมื่อวันที่วิกฤติมาถึง วันนั้นเราจะเป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่ล้ม
ชีวิตต้องขับเคลื่อน -
ป้าย ลอกทางชีวิต - คำถามที่ต้องหยิบยกขึ้นมาถามบ่อยๆ เพื่อการขับเคลื่อนชีวิตที่มุ่งตรงไปยังจุดหมายปลายทางคือ "วันนี้ป้ายบอกทางชีวิตของเราชัดเจนแล้วหรือยัง"

โค้ชและทีม 
"วันนี้งานที่เราทำ องค์กรที่เราอยู่ เครื่องมือที่เราใช้และผู้สนับสนุนเรา ใช่ม้าชนะหรือไม่"

โค้ชดีมีชัยกว่าครึ่ง -
คัดลอกโค้ชให้ชัดเจนและไม่อวดเก่ง -
โค้ชต้นแบบและแรงบันดาลใจ -
"โค้ชต้นแบบความสำเร็จ โค้ชผู้เป็นแรงบันดาลใจ
เป็นบุคคลที่ทรงคุณค่ายิ่ง
ท่านเป็นเสมือนลิฟต์
ที่จะทำให้เราทะยานสู่ที่สูงได้อย่างรวดเร็ว"
การทำงานเป็นทีม -
ทีมชนะ -
ทำไมทีมไม่เวิร์ก -
วีไอพีทีม 1+1 = 11 - "เราปฎิบัติต่อวีไอพีทีมของเรา เช่นเดียวกับที่เราอยากให้วีไอพีทีมของเราปฎิบัติต่อเราแล้วหรือยัง"

คำพูดและการยกย่อง











ถึงบางคนพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้พูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดเป็นมนุษย์เพราะพูดจา

นิราศภูเขาทอง
คำพูดบัตรอวยพร -คำพูดยกย่องคือเสียงสวรรค์ -
ยกย่องสร้างมิตร สลายศัตรู -
คำ สบประมาทคือ "ความเสื่อมถอย" - เพราะเราไม่ค่อยได้รับคำยกย่องกัน คำยกย่องจึงเป็นเช่นเดียวกับอัญมณีล้ำค่าที่หาได้ยาก... "วันนี้เรายกย่องใครบ้างแล้วหรือยัง"


ความรักและการให้ 
มีแต่คำว่า "ได้" เพื่อความรัก -
แสดงความรัก -
"ชีวิตที่ปราศจากความรัก เป็นดั่งการไร้ซึ่งชีวิต
- A life without love, is no life at all"
การให้คือต้นทางแห่งความสุข -
โลกสวยด้วยการให้ - วันนี้เราให้อะไรคืนกลับสู่โลกที่สวยงามของเราบ้าง


ซื่อสัตย์ 
ศรีธญชัย/พันท้ายนรสิงห์ -
ผลของความซื่อสัตย์ -
ไม่ซื่อสัตย์คือป้ายบอกความอัปยศ -  
ซื่อสัตย์ต่ออนาคต - "เราปรารถนาที่จะซื่อสัตย์กับอดีตหรืออนาคตของเราครับ"

ลงมือกระทำ 
ไม่ต้องรอโชคหรือรอใครช่วย -
"'โชคร้าย' เป็นเหมือนแพะรับบาป
ที่มักต้องออกมารับผิดชอบ
ต่อเหตุการณ์ที่ผิดพลาด"
ติดหัวโขนและลังเล -
ทำงานเล็กเป็น ทำงานใหญ่ได้ -
รู้แล้วไม่ทำ คือไม่รู้ -
"ทำเรื่องเล็ก แต่คิดเรื่องใหญ่
- Think globally, act locally"
ตัดสินใจเริ่มต้นนับหนึ่ง - "เราได้เริ่มต้นเดินทางบนถนนคนสำเร็จแล้วหรือยัง"

"รู้ แต่ไม่ลงมือทำ ก็เปรียบเหมือนไม่รู้อะไรเลย
- To know but not to do, is not yet to know"
เปลี่ยนแปลงเพื่อความสำเร็จ -
"ความสำเร็จไม่ใช่จุดหมายปลายทาง แต่มันคือการเดินทาง
คนจะประสบความสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับการ
จ่ายป้ายราคาความสำเร็จเพียงพอหรือไม่"
"อดทนในการจ่ายป้ายราคาความสำเร็จเป็นเรื่องชั่วคราว
แต่ความสำเร็จเป็นเรื่องถาวรชั่วนิรันดร์"
จ่ายป้ายราคาความสำเร็จ - "ความสำเร็จคือความสามารถในการกำหนดรูปแบบชีวิตของตัวเองได้ คำถามคือ "เราทราบอย่างแน่ชัดแล้วหรือยังว่า เราต้องการความสำเร็จสำเร็จในเรื่องอะไรและระดับไหน" เราจะได้"

พลังใจ 
 "สาเหตุที่ทำให้คนล้มเหลวนั้น
เป็นเพราะคนที่ล้มเหลวทุกคนไม่ได้ตระหนักว่า
ขณะที่เขาล้มเลิกความตั้งใจนั้น
เขากำลังอยู่ใกล้ความสำเร็จเพียงใด"
โธมัส แอลวา เอดิสัน
บนถนนคนสำเร็จ - "เราพร้อมเผชิญธรรมชาติบนถนนคนสำเร็จแล้วหรือยัง หากพร้อมแล้วเดินไปด้วยกัน"
ลำบากกว่าเราก็มีเยอะ -
เขาชนะได้ เราชนะได้ -
สะกดคำว่า "ท้อ" ไม่เป็น -
เจียระไนเพชร -
"เพชรย่อมต้องผ่านการเจียระไนฉันใด
คนจะเก่งและมีคุณค่าได้
ย่อมต้องผ่านอุปสรรคและความอดทนฉันนั้น"

หากทุกคน...
  • ต้องการลับคมความคิดที่แตกต่าง
  • ต้องการเติมพลังฝัน
  • ต้องการกำลังใจ
  • มองหาโอกาส กำลังต่อสู้ หรือแข่งขัน
  • ต้องการดึงพลังศักยภาพที่ซ้อนเร้น
  • ต้องการกระตุ้นและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในจิตใจ
  • ต้องการดำเนินชีวิตอย่างมีทิศทางและมีความพึงพอใจ
  • ต้องการขับเคลื่อนชีวิตไปสู่ความถูกต้อง ดีงาม และมีความสุข
  • ปรารถนาความสำเร็จและมีสิทธิ์ครอบครองชีวิตที่มีคุณค่า
 หนังสือเล่มนี้...คือคำตอบที่รอการถอดรหัสความคิดของตัวคุณเอง เพื่อสิ่งดีๆ ที่จะเกิดกับชีวิตคุณ