หนอนกับพรวิเศษ

หนอนกับพรวิเศษ

นานมาแล้ว มีเหล่าบรรดาหนอนผีเสื้ออยู่กลุ่มหนึ่ง อาศัยอยู่ในป่าเป็นเวลาหลายชั่วอายุหนอน

วันหนึ่งขณะที่เหล่าบรรดาหนอนกำลังออกหากิน ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังมาจากพุ่มไม้ พอเข้าไปดูใกล้ ๆ จึงรู้ว่าเป็นนางฟ้าน้อยที่ปีกไปติดอยู่กับใยแมงมุม จึงทำให้ไม่สามารถขยับปีกไปไหนได้เลย

หนอนทุกตัวเห็นเช่นนั้นจึงรวมพลังกันเพื่อที่จะช่วยนางฟ้าน้อย โดยการใช้ฟันกัดเส้นใยแมงมุมให้ขาด

เมือนางฟ้าน้อยหลุดออกมาได้จึงกล่าวขอบคุณเหล่าบรรดาหนอน และก่อนที่จะจากไปนางฟ้าน้อยจึงให้พรกับบรรดาหนอนว่า ถ้าหากพวกเจ้าเดือดร้อนต้องการความช่วยเหลือให้นึกถึงข้า แล้วก็ท่องคาถา " นางฟ้าใจดี ตอนนี้อยู่ไหน หนอนอยากได้.........................” แล้วพวกเจ้าก็จะได้พรตามที่ต้องการ แต่ต้องจำไว้ว่าพรที่ขอต้องไม่ใช่ขอให้ตัวเองเท่านั้น แต่ต้องเกิดประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วย และที่สำคัญขอได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นแล้วนางฟ้าน้อยก็บินจากไป

เวลาผ่านไปลมหนาวเริ่มพัดพาเอาความหนาวเย็นเข้ามาสู่ป่า บรรดาหนอนเริ่มนอนไม่หลับ จะออกไปไหนก็ลำบาก เพราะความหนาวเริ่มทวีความรุ่นแรงขึ้นทุกวัน หนอนแต่ละตัวก็นึกถึงคาถาที่นางฟ้าน้อยให้ไว้ทุกตัวคิดที่จะท่องคาถาขอพรเพื่อขอให้ตัวเองคลายจากความหนาว แต่ก็ต้องหยุดเพราะกลัวว่าพรจะไม่เป็นผลถ้าหากว่าพรที่ขอไปหนอนตัวอื่นหรือสิ่งอื่น ๆ ไม่ได้รับผลประโยชน์จากสิ่งที่ตัวเองขอ เจ้าหนอนจึงต้องนอนทนกับความหนาวเย็นต่อไป

หลายวันผ่านไปแต่ความหนาวที่มาเยือนกลับไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย แถมยังมีเจ้าพายุฝนมาร่วมด้วยอีก ยิ่งทำให้บรรดาหนอนได้รับความทุกข์ทรมานจากสิ่งที่เกิดขึ้น

หนอนที่อาศัยอยู่บนต้นไม้สูง เมื่อต้องเจอกับพายุและลมฝนติดต่อกันนาน ๆ ต่างก็ไม่สามารถที่จะต้านทานกับภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นได้ พากันร่วงหล่นตกลงมายังพื้นดินบางตัวก็ได้รับบาดเจ็บ บางตัวก็ตายไป และในส่วนของหนอนที่อาศัยอยู่บนพื้นดินหรือบริเวณที่ไม่สูงมากนักคิดว่าปลอดภัยแล้ว ก็ยังคงได้รับผลกระทบเช่นกัน บางตัวถูกกระแสน้ำพัดจมหายไป บางตัวยังดีขึ้นมาหน่อยกระแสน้ำพัดไปติดยังพุ่มไม้ข้างทางน้ำนไม้ัวที่อาศัยอยู่่งที่เกิดขึ้น

ับไม่มีท่าทีว่าจะลดลงเลย แถมยังเพิ่มเจ้าพายุฝน

ต่อมาเมื่อฤดูกาลของพายุลมและฝนผ่านไป เหล่าบรรดาหนอนที่รอดชีวิตต่างก็มาประชุมปรึกษากันเพื่อหาทางป้องกันความหนาวจากพายุลมและฝน ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้อีกเหล่าบรรดาหนอนต้องสูญพันธ์หายไปจากโลกแน่นอน และมีหนอนน้อยตัวหนึ่งเสนอขึ้นว่า จำนางฟ้าน้อยที่เราเคยช่วยชีวิตได้ไหม นางฟ้าบอกว่าถ้าเราต้องการความช่วยเหลือให้นึกถึงนางฟ้า

จากนั้นหนอนทุกตัวก็ช่วยกันคิดว่าจะขอพรอะไรเพื่อจะได้ช่วยป้องกันบรรดาหนอนจากความหนาวเย็นของพายุลมและฝน และสิ่งที่สำคัญคือนอกจากหนอนจะได้รับผลประโยชน์แล้วสิ่งอื่นที่ไม่ใช่หนอนก็ควรได้รับประโยชน์จากการขอครั้งนี้ด้วย หนอนแก่จึงเสนอว่า “ผ้าห่มอุ่น ๆ ยังไงหละที่จะช่วยให้พวกเราคลายหนาวได้”

หนอนน้อยจึงถามทันทีว่า “แล้วสิ่งอื่นที่ได้รับประโยชน์จากผ้าห่มที่ขอคืออะไร” หนอนทุกตัวต่างนิ่งเงียบ แล้วหนอนแก่จึงเอ่ยขึ้นว่า “พวกเจ้าจำที่นางฟ้าบอกได้ไหมนางฟ้าไม่ได้บอกว่าขอได้เพียงสิ่งเดียวแต่นางฟ้าบอกว่าขอได้ครั้งเดียว ดังนั้นพวกเราช่วยกันคิดหน่อยซิว่านอกจากความหนาวแล้วเรายังได้รับผลกระทบจากอะไรอีก

หนอนทุกตัวปรึกษาหารือกันแล้วมีหนอนตัวหนึ่งเอ่ยว่า เวลาที่อยู่บนที่สูงเมื่อลมพัดแรง ๆ พวกเราก็จะหล่นลงมาทำให้บาดเจ็บล้มตาย บางทีไม่ได้อยู่ที่สูงก็ถูกน้ำพัดพาจมหายไป ถ้าพวกเราสามารถมีปีกบินได้เหมือนเจ้านกก็คงจะดี จริงอย่างที่พวกเราว่า ถ้าเรามีผ้าห่มเอาไว้ห่มให้คลายหนาว และมีปีกบินได้เหมือนนกเวลาเจอลมเจอฝนจะได้บินย้ายที่ได้ทัน

หนอนน้อยอีกตัวจึงถามขึ้นทันทีว่า ทั้งผ้าห่มและปีกก็เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับหนอนทุกตัว จะเหลือก็คือเมื่อมีผ้าห่มมีปีกแล้วอะไรคือสิ่งที่เราจะทำให้สิ่งอื่นหนอกจากหนอนด้วยกันได้รับผลประโยชน์จากการขอครั้งนี้

หนอนทุกตัวต่างนิ่งเงียบเหมือนกำลังใช้ความคิด หนอนแก่จึงมองลงไปยังด้านล่างแล้วตะโกนขึ้นพร้อมกับชี้มือให้ทุกตัวมองตาม นั้นไงพวกเจ้าเห็นอะไรหรือเปล่า เหล่าบรรดาดอกไม้ที่บานสะพรั่งนั้นไงที่เราจะช่วย เพราะตอนที่ฉันไปหาอาหารข้างล่างฉันเคยได้ยินพวกดอกไม้คุยกันเวลาที่พวกเขาต้องการขยายพันธุ์ต้องรอให้ลมพัดแรง ๆ เพื่อให้ละอองเกสรปลิวไปตามลม อันไหนปลิวไปตกยังดอกไม้ด้วยกันก็ได้ผสมเกสร แต่ถ้าพัดไปหล่นที่อื่นก็ไม่สามารถผสมเกสรได้

ถ้าเวลาที่เรามีปีกสามารถบินได้ เราก็สามารถช่วยดอกไม้ผสมเกสรได้ด้วยการช่วยกันขนเกสรจากดอกหนึ่งไปส่งให้อีกดอกหนึ่ง พวกดอกไม้ก็ไม่จำเป็นต้องรอแค่ให้ลมพัดเท่านั้น พวกเจ้าคิดเห็นเช่นไรบ้างกับความคิดของข้า

หนอนทุกตัวต่างเห็นด้วยกับความคิดของหนอนแก่ เมื่อตกลงกันได้แล้ว หนอนทุกตัวต่างก็ตั้งจิตอธิฐานนึกถึงนางฟ้าน้อยและท่องคาถาพร้อม ๆ กัน " นางฟ้าใจดี ตอนนี้อยู่ไหน หนอนอยากได้ ผ้าห่มคลายหนาว พร้อมปีกแสนสวย ไว้ช่วยบรรเทา เมื่อลมพัดเป่า ให้เราปลอดภัย อีกทั้งอยากช่วย เจ้าพวกดอกไม้ ใช้ปีกบินไปขนย้ายเกสร"

เมื่อขอเสร็จหนอนทุกตัวต่างก็ตั้งตารอสิ่งที่ตัวเองขอ ทุกตัวต่างช่วยกันมองหาผ้าห่มและปีกที่จะมาติดอยู่บนตัวของหนอนแต่ก็ไม่เจอ เวลาผ่านไปนานจนพระอาทิตย์ลากลับบ้าน หนอนทุกตัวรู้สึกสิ้นหวัง ท้อแท้คิดว่าสิ่งที่ขอคงจะไม่เป้นผลวะแล้ว จึงแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วทุกตัวก็หลับไปเพราะความเหน็ดเหนื่อย

ตื่นขึ้นมาอีกทีก็รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมาห่อร่างของตัวเองเอาไว้ แล้วหนอนน้อยก็นึกถึงพรที่ได้ขอไว้กับนางฟ้าน้อย หรือเจ้าสิ่งนี้คือผ้าห่มที่นางฟ้าน้อยส่งมาให้พวกเรา หนอนน้อยยิ้มกับตัวเองพร้อมกับขอบคุณนางฟ้าน้อยอยู่ในใจ และเผลอหลับไปอีกครั้ง

เวลาผ่านไปหลายวัน หนอนน้อยตื่นขึ้นพร้อมกับขยับตัวเพื่อจะบิดขี้เกียจ ก็รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมาติดอยู่ที่ตัว จึงก้มลงมองก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าบนตัวมีปีกสีสันสวยงามมาติดอยู่ แล้วหนอนน้อยก็เริ่มขยับปีกเลียนแบบนก เริ่มจากขยับปีกช้า ๆ แล้วค่อย ๆ เร็วขึ้น เร็วขึ้น และก็ขยับตัวเพื่อที่จะ้าน้อยส่งมาให้พวกเรา ยังมีนางฟ้าน้อยที่สังเกตเหล่ามคิดของข้างไปผสมให้อีกดอกหนึ่ง พวกดอกไม้ก็ไม่ยิ่งขยับปีกเร็วเท่าไรตัวของเจ้าหนอนก็ลอยสูงขึ้นเรื่อย ๆ

หนอนน้อยดีใจคิดจะบินไปอวดปีกสวย ๆ กับเพื่อน แต่พอไปถึงก็ยิ่งทำให้ตื่นเต้นและประหลาดใจ เพราะว่าเพื่อน ๆ ต่างก็มีปีกกันทุกตัว หนอนน้อยจึงรู้พรที่ขอไปสัมฤทธิ์ผลแล้ว ทันใดนางฟ้าน้อยก็ปรากฏตัวขึ้นและบอกกับเหล่าบรรดาหนอนว่า ต่อไปเวลาที่พวกเจ้ามีผ้ากุ่มมาคลุมร่างเราจะเรียกทุกท่านว่า “ดักแด้” และถ้าเมื่อไหร่ที่พวกเจ้ามีปีกเราจะเรียกทุกท่านว่า “ผีเสื้อ” ดังนั้นถ้าพวกเจ้าไม่มีผ้าห่มไม่มีปีกก็จะกลายเป็นหนอนธรรมดา

ก่อนที่จะจากไปนางฟ้าน้อยกำชับผีเสื้อทุกตัวว่าอย่าลืมสิ่งที่ขอไว้ ต้องทำให้ครบและทำให้ได้ด้วย ไม่เช่นนั้นพรที่ขอจะหายไปเช่นเดิม พูดจบนางฟ้าก็จากไปพร้อมกับรอยยิ้มอันอบอุ่น

จากนั้นผีเสื้อทุกตัวต่างก็ชวนกันไปหาดอกไม้ เพื่อช่วยผสมเกสรให้กับดอกไม้ชนิดต่าง ๆ ดอกไม้เห็นความมีน้ำใจของเหล่าบรรดาผีเสื้อ ต่างก็ช่วยกันนำน้ำหวานมาบริการให้ผีเสื้อได้ดื่มเพื่อดับกระหาย แล้วในวันนั้นนอกจากผีเสื้อและดอกไม้จะมีความสุขแล้ว ยังมีนางฟ้าน้อยที่คอยสังเกตความเป็นไปอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับรอยยิ้มแห่งความสุข จากทุกคน

พรรณทิพย์พา ทองมี :)