ครูใหญ่ประชุมร่วมกับผู้ปกครอง ป.6...

เวลา 15:50 น. ของวันพุธที่ 17 พฤศจิกายน 2553

 ประชุม ณ ห้องประถมศึกษาปีที่ 6

   

     ผู้ปกครองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เริ่มทยอยมาเข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้เรื่อยๆ ตามเวลาที่ครูประจำชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 นัดหมายกับผู้ปกครอง ซึ่งผู้ปกครองเข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ 27 ท่าน จากผู้ปกครองทั้งหมด 30 ท่าน โดยมีคุณครูที่เข้าร่วมประชุมกับผู้ปกครอง ดังนี้ครับ..

1. นายวิเชียร  ไชยบัง(ครูใหญ่)

2. นางสาวแสงจันทร์  กะลา(ครูแสง)

3. นางสาวพรรณี  แซ่ซือ(ครูณี)

4. นายราชิต  สุพร(ครูป้อม)

     ครูใหญ่ท่านได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการศึกษาของประเทศไทยของเราในยุคปัจจุบันนี้ให้ผู้ปกครองทุกท่านได้รับรู้อย่างเป็นกันเอง(ภาษาอีสาน)

ครูใหญ่ : "การสอบเป็นการสอบวัดเฉพาะตัวความรู้เท่านั้น การสอบไม่สามารถวัดความดีของเด็กเราได้ ผมรู้จักนักเรียนทุกคนในชั้น ป.6 เป็นอย่างดี เด็กๆ ทุกคนล้วนมีความดีงามในตัวของแต่ล่ะคนแตกต่างกันออกไป การสอบไม่สามารถวัดความฉลาดทางด้านอารมณ์และการสอบก็ไม่สามารถวัดความฉลาดทางด้านจิตวิญญาณของนักเรียนของเราได้ ซึ่งนักเรียนของเรามีกันอยู่ทุกคน"

      ครูใหญ่ท่านฝาก 2 เรื่องหลักๆ ให้ผู้ปกครองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ทุกๆ คนให้เข้าใจในแนวทางเดียวกัน ซึ่งผมคิดว่าเป็นเรื่องที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้ปกครองที่มาประชุมในวันนี้ ในการที่เราจะมองเห็นคุณค่าในความเป็นมนุษย์ของลูกๆ ทุกคน ซึ่งนักเรียนทุกคนต่างมีความดีงามในตัวเอง และเรื่องที่คุณครูใหญ่ท่านฝากผู้ปกครองไว้ 2 เรื่อง คือ..

   1. อย่าตีค่าลูกตัวเองต่ำ : "การที่นักเรียนไปสอบแล้วอาจจะมีได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็ให้ถือว่าเป็นเรื่องปรกติเพราะการสอบเขาวัดกันเฉพาะความรู้ ซึ่งการสอบวัดความดีของนักเรียนของเราไม่ได้ เด็กๆ ทุกคนเขามีคุณค่าด้านอื่นๆ ที่ดีกว่าการสอบวัด"

   2. โรงเรียนจะเรามีระบบการติดตามเด็กๆ นักเรียนของเราที่เรียนจบจากที่นี้ 3 ปี 

     แม่พี่บี ป.6 บอกว่าลูกอยู่ที่บ้านไม่อยากอ่านหนังสือเลยทุกวันนี้ เอาแต่เล่นอย่างเดียว..

ครูใหญ่ : "ผมก็ไม่ได้อ่านหนังสือทุกวัน พี่บีเป็นเด็กที่มีทักษะด้านการเขียนงาน ผมได้อ่านงานเขียนของพี่บีในบันทึกความสุข"

     ปัญหาที่โรงเรียนเราต้องสู้อยู่ตอนนี้ก็คือ..

ครูใหญ่ : "ทุกคนถูกผลของการศึกษาทำลาย เราไม่ได้ทิ้งเด็กแม้แต่คนเดียว เรามองเห็นคุณค่าความดีงามของเด็กทุกคน"

     ผมชอบประโยคหนึ่งตอนท้ายที่คุณครูใหญ่พูดก่อนจะเสร็จการประชุมวันนี้..

"ไม่ใช่เราทิ้งลูกหลาน แต่มันเป็นวิถีเช่นนั้น"

ปิดการประชุม 16:23 น.