น้อยหน่า...ของพี่สาว

วันนี้ได้น้อยหน่ามาสองลูก
ไม่ได้ปลูกแล้วมาได้ยังไงหนอ
ก่อนจะรู้ที่มาของมันท่านโปรดรอ
ข้าจะขอบอกความนัยของใจตน

นานมาแล้วมีเด็กน้อยผู้น่ารัก
ฝนตกหนักทีไรใจสับสน
คอยคิดถึงแต่มะม่วงที่ร่วงหล่น
กลัวว่าคนอื่นเขาจะเอาไปกิน

ในสวนยายมีผลไม้หลายชนิด
ไม่เคยคิดเก็บมาน่าฉงน
พูดไปพูดมายิ่งวกวน
แท้ที่จริงเพราะไม่มีคนมาแย่ง มาแข่งกัน

มาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า
ถึงน้อยหน่าที่ว่ามาตั้งแต่ต้น
มีพี่สาวผู้น่ารักอยู่หนึ่งคน
เดินเวียนวนถือถุงพะรุงพะรัง

พี่แกเดินไปทั่วทัวร์ทุกห้อง
พร้อมทั้งร้องตะโกนหาว่าอยู่ไหน
เคาะประตูห้องโนนห้องนี้เรื่อยๆ ไป
จนสุดท้ายมาห้องเราเข้าพอดี

ทันใดนั้นเสี่ยงเคาะดังจากข้างนอก
จึงตะโกนบอกออกไปนั้นใครหนา
เสียงตอบรับนั้นดังทะลุเข้ามา
"พี่แจ๋วจ้า" มีของฝากจากบ้านเรา

พอได้ยินว่าของฝากก็อยากได้
คิดในใจว่าจะได้อะไรหนอ
พร้อมกับเปิดประตูออกไปไม่รีรอ
รู้แล้วหนอว่าใครให้น้อยหน่ากับข้าเอย.....

เรื่องน้อยหน่ายังไม่จบเพียงแค่นี้
มันยังมีอีกอย่างค้างไว้ในใจข้า
อยากจะบอกถึงพี่แจ๋วที่แล้วมา
อันน้อยหน่าที่ให้ถูกใจจัง

แต่มันมีอีกอย่างที่ตัวข้านั้นอยากเล่า
หากพี่เจ้าฟังแล้วอย่าถือโทษโกรธเลยหนา
น้อยหน่าที่พี่ให้มันดิบกินไม่ได้ต้องใช้เวลา
โอกาสหน้ามีอีกขอที่สุกกินได้ทันใจเอย.....

.....ขอบคุณพี่แจ๋วที่น่ารักค่ะ.......รักหรอกจึงหยอกเล่น......