ศ.ระพี สาคริก
ราษฎรอาวุโส/ปราชญ์เกษตรผู้ทรงภูมิปัญญา และมีคุณูปการต่อภาคการเกษตรไทย
ทำงานทุกข์เมื่อไหร่ก็ให้มองดูตัวเอง ก็คือปัญหามันอยู่ที่ใจเราไม่ได้อยู่ที่อื่น ดับความเห็นแก่ตัวได้มันก็เห็น คนเราเห็นแก่ได้เท่าไหร่ก็จะมองออกจากตัวเอง การจะหวนกลับมามองที่ตัวเองมันน้อย ความอดทนของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนโดนนิดหนึ่งก็วิ่งหนีแล้ว บางคนรู้สึกว่าท้าทายมันน่าสู้ เพราะรู้คุณค่าของตัวเองว่าถ้าเราสู้เราได้คุณค่าที่จะเอาชนะใจตนเอง เว้นแต่ว่าเราไม่กล้าสู้ คนที่เสียโอกาสเพราะตัวเองปิดตัวเอง ไม่กล้าเผชิญกับความจริงที่มีอยู่ข้างนอก เราทำงานเราก็ต้องมีปัญหา เมื่อเราเจอปัญหาเราสู้ไหม เมื่อเราสู้นั้นแหล่ะพัฒนาจิตวิญญาณ
คนเราถ้ามีความตั้งใจที่จะทำงานแล้วมันไม่มีความทุกข์หรอก มีดลับด้วยหินมันยังมีข้อจำกัด แต่ความคิดคนยิ่งลับยิ่งคม ไม่มีข้อจำกัด การทำงานต้องมีหลัก ใจเราต้องรักที่จะทำ เมื่อรักเราก็รู้คุณค่า ถ้าไม่รักเราก็มีทุกข์ขอให้ระลึกเสมอว่าเราอยู่ที่นี่ เราก็จะมีการทำงานอย่างมีจิตวิญญาณ เมื่อมีจิตวิญญาณแล้วมีความสุขได้ทั้งนั้น
ท่านอาจารย์เป็นผู้เลิศด้วยคุณอันวิเศษ ผมเคารพและนับถือท่านมาตั้งแต่เด็ก แม้จะไม่เคยได้พบท่านจริงๆ คราวใดที่ได้ฟังท่านรู้สึกมีความสุขมากๆ และอยากจะทำแต่ความดี อยากให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรง และอายุยืนยาวคู่สังคมไทยอีกนานเท่านาน เพราะท่านคือศรีของแผ่นดิน
ตอบลบ