กรุณาอย่าใกล้ชิด.....(ชั่วโมองสอนครูองอาจ)

ครูองอาจ : วันนี้มีเพลง นับเลข มาให้พี่ ป.4 ร้องครับ

ต่อ : ร้องยังไงเหรอครับคุณครู

ครูองอาจ : ดูเนื้อเพลงประกอบ และฟังคุณครูร้องนะครับ

1 2 1 2 3 4 มาอยู่ที่นี่ แล้วก็ 4 5 6

พี่ไม่บอก บอกไม่โกหก เจ้า 4 5 6 7 8 9 10

เอิ่ง เอย ชะ เอ่อ เอิง เอย ....แทม ตา ลา แทม แทม แทม

...........ทุกคนหัวเราะชอบใจ ..คงขำในช่วงสุดท้ายที่จบ....................

........... ว่าแล้วครูองอาจก็ให้เด็ก ๆ ร้อง เพลงไปมา 2 - 3 เที่ยว .....พี่สำลีคนกล้าแสดงออกอดไม่ได้ถึงกับลุกขึ้นมาส่ายเอวไปมา ด้วยบุคลิกและท่าทีที่ฮา ๆ ทำเอาเพื่อนหัวเราะ..โฮ..กันทั้งห้อง...............

ครูองอาจ : OK ครับ พอหอมปากหอมคอ......แต่เอเด็กๆ ครับตัวเลข 1-10 ที่เรานับนะตัวเลขใดเป็นลำดับที่ติตกันบ้างครับ

สำลี : โอ้วว..ง่ายแท้คุณครู..(ออกสำเนียงภาษาถิ่นนิด ๆ )...เลข 2 ก็ติด กับเลข 1 และเลข 3

ฟ้าวรรณ : ง่ายจริง ๆ แหละค่ะ...... เลข 6 ก็ติดกับ เลข 5 และ เลข 7......ส่วนเลข 8 ก็ติดกับ เลข 7 กับ เลข 9


...........เด้กแสดงอาการดูหมิ่นคำถามครุองอาจมาก.....ที่อาจหาญมาถามผู้รู้อย่างพวกเขาได้.....................

ครูองอาจ : ถามไปยังงั้นแหละครับ...ครูรู้ดีว่าพวกเรานะ.....ซุปเปอร์ยอดเยี่ยม(เน้นเสียงหนัก)...ไหน ๆ ก็มีแต่คนเก่ง ๆ อยู่แล้วเนอะ..ถ้างั้นลองเอาตัวเลขเหล่านั้นแก้ปริศนานี้ดูซิ

ฟ้าวรรณ : ว่ามาเลยค่ะคุณครู....

.........ลูกศิษย์ครูองอาจแแต่ละคนนี้มั่นใจ ทั้งนั้น .....................


ครูองอาจ : เอ้า...ฟังให้ดีนะครับ.....

ให้เด็ก ๆ นำเลข 1 2 3 4 5 6 7 8 นี้ไปใส่ในตารางด้านล่าง

แต่มีเงื่อนไขว่าตัวเลขที่มีลำดับต่อกันห้ามติดกัน (ทั้งแนวนอน แนวตั้ง และ แนวทะแยง)



.
........คิ้วเริ่มขมวดนิด ๆ ..แต่ทุกคนก็รีบออกแบบวาดภาพโมเดลตามวิธีคิดของแต่ละคน....................

........ผ่านไปแล้ว 5 นาที ก็ยังเงียบ............................

........สักครู่หนึ่ง.............................

ต่อ : อ๋อ...คิดได้แล้ว..คิดตั้งนาน.....

ครูองอาจ : โอ้โฮววว....เก่งจังเลย..ไหนลองมานำเสนอวิธีคิดซิครับ.......เพื่อนๆจะเห็นด้วยหรือเปล่า

........เป็นเหตุการณ์ปกติในชั้นเรียน ที่ทุกคนหากคิดได้จะต้องมานำเสนอกัน จากนั้นหากมีเพื่อนไม่เห็นด้วยก็จะแย้งกันด้วยเหตุผลที่แต่ละคนคิด แต่ละคนใช้เหตุผลที่ตนเองเข้าใจอธิบายให้เพื่อนฟัง...ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นคือเด็ก ๆ คนที่ยังไม่เข้าใจจะเข้าใจ(โดยที่ครูไม่ต้องบอก)..คนที่เข้าใจผิดก็จะเข้าใจถูก จากการพิจารณาตามเมื่อเพื่อนอธิบาย....วิธีสอนแบบนี้ครูองอาจสะบายมากเพราะไม่ค่อยเหนื่อย..เด็กๆเรียนรู้ผ่านกันและกัน..และที่สำคัญครูองอาจสังเกตเห็นว่าพวกเขาเหล่านั้นมีความมั่นใจมากและมาดมั่นองอาจเหมือนชื่อครูของเขาเลย.(เอ๊ะตอนท้าย ๆ เกี่ยวกันหรือเปล่าครับเนี่ยท่านผู้อ่าน)....


ท่า่นผู้อ่านมีความคิดเห็นเป็นอย่างไรครับ