นิทานพยัญชนะ ค.ควาย

ค่ำคืนหนึ่งของค้้างคาว

ค่ำคืนหนึ่งค้างคาวโบยบิน
ออกหากินไปทั่วท้องฟ้า
ค่ำคืนหนึ่งค้างคาวบอกว่า
โปรดเมตตาให้กับตัวฉัน

ขอให้ข้ากลายเป็นคางคก
เดินคอตกกินแมลงเม่า
ออกหากินทุกวันค่ำเช้า
คอยคลอเคล้ากับสายฝนพรำ

อนิจจาเจ้าคางคกน้อย
ช่างเศร้าสร้อยไม่มีปีกบิน
วันวันเที่ยวออกหากิน
อยู่ในถิ่นคลองน้ำเค็ม

ขอเปลี่ยนเป็นดวงดาว
สว่างแพรวพราวยามค่ำคืน
ทายทักยามจันทร์ตื่น
คนชูชื่นดูงามตา

ดาวน้อยเศร้าสร้อยนัก
คงต้องพักรักขื่นขม
จันทร์เจ้าทิ้งอกตรม
ไปกับลมเมฆบดบัง

ขอเปลี่ยนเป็นควายเฒ่า
จะได้เฝ้าข้าวชาวนา
ไถคลาดจนเหนื่อยล้า
นอนคันนาบ้างคลองคู

ควายเฒ่าแสนเจ็บใจ
อยู่ต่อไปให้อดสู
ขอเปลี่ยนเป็นคุณครู
สอนเด็กอยู่ในโรงเรียน

คอครูนั้นหายาก
พ่อแม่ฝากให้ความรู้
สอนศิษย์หวังเชิดชู
ให้ไปสู่ความดีงาม

เป็นครูแสนชื่นใจ
ไม่กลับไปเป็นค้างคาว
ไม่ขอเป็นดวงดาว
คางคกเล่าข้าเหงาใจ

ควายเฒ่าก็ไม่เป็น
ช่างลำเค็ญสุดหัวใจ
คนบอกเลือกเป็นได้
แต่ไม่ใช่เลือกเกิดมา

ค้างคาวช่างแสนสุข
ครูสนุกสอนหนังสือ
เด็กเด็กก็ไม่ดื้อ
ใครมีชื่อช่วยบอกที....

(เด็กคนไหนที่ไม่ดื้อ...ช่วยบอกชื่อตัวเองด้วยค่ะ....?)


ในความเป็นจริง...คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ค่ะ

แล้วผู้อ่านล่ะคะ...เลือกที่จะเป็นอย่างไร?