20 พ.ย. 2552

พ่อจ๋า......ลูกขอ......

พ่อจ๋า....ลูกขอโทษ
ลูกมักโกรธ...ขัดเคืองใจ
สิ่งล้ำค่าที่พ่อให้
ด้วยเยาว์วัยได้ดูแคลน

จักรยานคันซอมซ่อ
ลูกร้องขอคันใหม่แทน
พ่อมิให้ ฤาห่วงแหน
ลูกสุดแสน..ทรมานใจ

พ่อจ๋า....ลูกขอนะ
เสื้อตัวโปรด....พ่อซื้อให้
มันเก่าและขาดไป
พ่อทักไว..ซ่อมใช้เอง

พ่อนะ..ลูกขอเถิด
ในวันเกิด...ลูกขอแหวน
พ่อสวมกอดให้ทดแทน
ลูกสุดแสน...ขัดเคืองใจ


พ่อจ๋า...เรียนอุดม
ลูกตรากตรม........ขอป้ายแดงได้ไหม
พ่อยื่นธนบัตรให้
ออมเงินไว้...ใช้รถเมล์

พ่อจ๋า..ลูกเรียนจบ
ลูกประสบ...พบสิ่งดี
หลักคำสอน..พ่อให้นี้
ตลอด 20 ปีลูกพึงทำ


บัดนี้ลูกเติบใหญ่
จำคำได้มิเพลี่ยงพล้ำ
คำพ่อสอนลูกจดจำ
แสนเลิศล้ำคณาคุณ

พ่อจ๋า....ขอบพระคุณพ่อ
ลูกไม่รีรอขอ…..ทดแทนคุณ
ชีวิตที่เหลือ.....ขอค้ำจุน
กตเวทิคุณตราบสิ้นลมหายใจ


"รักพ่อได้ทุกวันนะคะ"
Khaewklar

1 ความคิดเห็น: