พับผ่า..ซิ.................(ชั่วโมงสอนครูองอาจ)

........ ช่วงนี้หลังจาน้องต้นหลิวคนเก่งชนะการพับจรวดร่อนที่ประเทศญี่ปุ่นก็ทำเอาเด้ก ๆ สนใจการพับจรวดเอาอย่างมาก.....ว่างเมื่อไหร่เป็นอันว่าไปร่อนจรวดทุกที....

ครู องอาจ : สวัสดีครับพี่ ป.5 ช่วงเบรคคุณครูเห็นชั้นไหรนาาาา....ร่อนจรวดกันหน้าอาคารประถม


โอ :...พวกผมกับน้องป.4 นี่แหละครับ...

แทน : สนุกมากเลยครับคุณครู

ครูองอาจ : แล้วจรวดพี่แทนลอยตัวได้นานไหมครับ

แทน : ..แฮ่...แฮ่...ไม่ค่อยนานครับ..(แทนตอบเสียงเบาลง)..

ครูองอาจ : แล้วจรวดของใครลอยตัวได้นานครับ

แทน : ..ของเจมส์ครับ..ลอยได้นานที่สุดเลย..(เจมส์ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ)..


ครูองอาจ : แล้วพี่เจมส์มีเทคนิคยังไงครับ

เจมส์ : เทคนิคผมอยู่ที่การเลือกกระดาษครับ...หากกระดาษหนาเกินไปจรวดก็จะหนักทำให้ตกไว...กระดาษต้องไม่หนา..แต่ก็ไม่บางเกินไป...นอกจากนี้เทคนิคอยู่ที่การพับด้วยครับ

...... ทุกคนนั่งนิ่ง....ฟังเจมส์อธิบาย..................

ครูองอาจ : อ๋อ.....เทคนิคอยู่ืั้ที่การเลือก และ พับกระดาษ....
....เออ...พอพูดถึงเรื่องการพับกระดาษก็ชวนให้คิดถึงเหตุการณ์หนึ่ง...ที่ทำเอาคนพับกระดาษปวดหัวไปตาม ๆ กันครับ

แทน : ..ปวดหัวยังไงครับ

ครูองอาจ : เอ้า..ลองฟังดูครับ....

กระดาษแผ่นหนึ่งหนา 0.3 มิลลิเมตร หากพับแบ่งครึ่งไปเรื่อย ๆ 7 ครั้งกระดาษจะหนาเท่าไร

.. ทุกคนนั่งนิ่งคิดสักครู..................


เดียว : ...ง่าย ๆ ครับ เอา 0.3 x 7 = 2.1 มิลิเมตรครับ

ครูองอาจ : เดียวแน่ใจรึ..(ทิ้งเสียงหนักเพื่อชวนให้คิด)..

เดียว : .....ฮืม...ไม่แน่ใจนักครับ.....(เริ่มลังเลและลองตรวจสอบวิธีคิดของตนอีกครั้ง)..

........ที่โรงเรียนหากมีนักเรียนนำเสนอวิธีคิดหรือคำตอบที่ผิด ครูจะไม่บอกว่าผิด แต่จะใช้คำถามถามกลับให้เด้ก ได้ใคร่ครวญ หรือ บางทีอาจถามเพื่อนคนอื่น ๆว่ามีความคิดเห็นอย่างไรในสิ่งที่เพื่อนนำเสนอ ซึ่งก็จะโต้แย้งด้วยเหตุผลกันไปมา ในที่สุดคนที่ผิดก้จะเกิดความรู้ตัวเองว่าผิด และเข้าใจสิ่งที่ถูกต้องจากเพื่อน ๆ โดยที่ครูไม่ต้องบอก


ครูองอาจ : งั้นลองคิดูดีดี...เอ้าทุกคนลองคิดดู ได้ผลอย่างไรมานำเสนอคุณครูและเพื่อน ๆ ครับ


คุณผู้อ่านว่าหนาเท่าไรครับ