15 พ.ย. 2552

เสาไฟฟ้าพาฉงน...........(ชั่วโมงสอนครูองอาจ)


.........เมื่อคืนฝนตกหนัีก...ลมพัดแรง..จนไฟฟ้าดับในหลายจุดของอำเภอลำปลายมาศ.......พี่ ป.4 พากันตกใจ รุ่งเช้าจึงสนทนากันยกใหญ่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อคืน..............


ครูองอาจ : สวัสดีครับ พี่ ป.4 สนทนาอะไรกันอยู่เหรอครับ

โอม : เออ...พวกเราคุยกันเรื่องฝนตกแล้วก็ไฟฟ้าดับเมื่อคืนครับ....แถวบ้านผมดับตั้งแต่ 2 ทุ่มเลยครับครู

โอ๊ด : บ้านผมก็เหมือนกันครับ...ดับเกือบตลอดคืนเลย...ไฟมาอีกทีก็ตอนตีห้าโน่นแหละครับ

โอม : แล้วที่โรงเรียนดับไหมครับครู..(ครูองอาจพักที่บ้านพักครูในโรงเรียน)..

ครูองอาจ : ดับครับ...ดับตั้งแต่ 2 ทุ่มเหมือนกันเลย


........พิมซึ่งบ้านอยู่ในตัวเมือง...กลับพูดขึ้นว่า.......

พิม :....แต่ในเมืองไม่ดับนะค่ะครู...บ้านหนูไฟไม่ดับเลยค่ะ

ครูองอาจ : อ๋อ....เหรอครับพี่พิม....แสดงว่าไฟฟ้าดับเป็นบางที่

.........................................................

กั๊ก : แถวหมู่บ้านผมนะครับครู...ตอนกลางคืนลมแรงมาก...ต้นไม้ล้มตั้งหลายต้น....เสาไฟฟ้าก็ล้มตั้งหลายต้นเหมือนกันครับ



....เพื่อนๆ นั่งนิ่งตั้งใจฟังกั๊กพูด....ครูองอาจจึงพูดเปย ๆ ขึ้นว่า....

ครูองอาจ : หน้า่ฝนนี้อันตรายนะครับเด็กๆ....เวลาฝนตกต้องระวังให้ดี หากไม่จำเป็นก็ไม่ควรออกจากบ้าน..(เตือนลูกศิษย์ด้วยความห่วงใย)....

......เด้ก ๆ ครับ/ค่ะ รับทราบอย่างว่าง่าย..........


โอม : ผมว่าวันนี้กรมไฟฟ้าต้องออกซ่อมเสาไฟฟ้ากันใหญ่เลยแหละครับครู

ครูองอาจ : แน่ละครับ....เจ้าหน้าที่คงทำงานหนักทั้งวัน

อ้อ...พอเล่าถึงเรื่ิองเสาไฟฟ้า..ก็พลันให้คิดถึงตอนที่เจ้าหน้าที่มาติดตั้งเสาใหม่ ๆ ครับ....เพราะมันทำให้เจ้าหน้าที่คนใหม่ที่เพิ่งรับราชการปวดหัวเอาการทีเดียว

.....ครูองอาจรีบโยงเข้าสู่บทเรียน..........

ต่อ : ยังไงครับครู

ครูองอาจ : คืออย่างนี้ครับ

เจ้าหน้าที่ต้องการตั้งเสาไฟฟ้าจำนวน 15 เสา แต่ละเสาให้ห่างกัน 400 เมตร

ระยะทางจากเสาแรกไปถึงเสาสุดท้ายจะยาวเท่าไหร่


ค่าที่ได้เจ้าหน้าที่จะเอาไปสั่งตัดสายไฟครับ


.......เด้ก ๆ นิ่งคิดสักครู่..........

ต่อ : รู้แล้วครับ 6 กิโลเมตรครับ เพราะ 15 x 400 = 6,000 เมตร

ครูองอาจ : ฮืม...พี่ต่อแน่ใจรึ..(ทิ่งเสียงหนักชวนให้คิด)..

.......ต่อเริ่มลังเล แล้วมองดู Model ในกระดาษทดอีกครัง ก่อนจะพูดว่า..........

ต่อ : เดี๋ยว..ขอคิดใหม่อีกทีครับ

.......สักครู่ได้แล้วครับ..เสียงแว่วมาจากต่อ......


.......รอบนี้คิดได้จริง ๆ ครับท่านผู้อ่าน...จากนั้นครูองอาจก็ให้นำเสนอเพื่อนๆ ซึ่งต่อก็นำเสนอสิ่งที่ตนเองเข้าใจได้ดีมาก...จนเพื่อนๆ เข้าใจตาม.....



คุณผู้อ่านมีความคิดเห็นอย่างไรครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น