22 พ.ย. 2552

ปริศนาพระราชา..........(ชั่วโมงสอนครูองอาจ)


........ นิทานเป็นนวัตกรรมการสอนที่ได้ผลดีในเด็กประถมศึกษา ...แต่เทคนิคการเล่าในเด้กเล็กและเด้กโตอาจจะต้องแตกต่างกันบ้าง...เพื่อที่จะได้ดึงดูดความสนใจของเด็ก ๆ ในแต่ละช่วงวัย........


ครูองอาจ : สวัสดีครับ พี่ ป.4 วันนี้ครูมีนิทานหรรษามาเล่าให้ฟังครับ

ต่อ : เรื่องอะไรเหรอครับ

ครูองอาจ : เรื่อง ดารารายเทวี ครับ


...... หา....หลายคนทำตาโต.....เอ๊ะ..นี่มันชื่อตัวละครในเรื่อง ธิดาวานร ที่พวกเราชอบ ในช่อง 7 สี นี่... เสียงแว่วมาจากบางคน....... หลายคนได้ยินเพื่อนพูดดังนั้น ก็เริ่มสนใจ......



ครูองอาจ : กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...พระราชาเป่าประกาศหาเจ้าชายให้มาเป็นคู่กับพระธิดาของตน....แต่...ทุกคนที่สมัครมาจะต้องถูกลองปัญญาจากพระราชาเสียก่อน...ผู้ที่ฉลาดที่สุดเท่านั้นจึงจะได้เป็นคู่กับเจ้าหญิง


....... เด็ก ๆ ดูนิ่งตั้งใจฟัง.........

....พอพระราชาให้คำถามที่ 1 เจ้าชายทั้งหลายต่างฉงนงงงวยตอบไม่ได้เลย...จนปัญญาจริงจริ๊ง..แต่มีอยู่องค์เดียวเท่านั้นที่ตอบคำถามได้....
...... เด้ก ๆ หลายคนเริ่มอยากรู้ว่า..เอ๊ะ พระราชาถามคำถามอะไรนา.........

โอ๊ด : พระราชาถามว่าอะไรเหรอครับคุณครู


ครูองอาจ : อ้อ...พระราชาถามว่า " มีไม้ทรงกระบอกอยู่1 ชิ้น จะรู้ได้อย่างไรว่าข้างใดโคนข้างใดปลาย "

............เด็ก ๆ นิ่งเงียบ..ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก....

.....ครูองอาจเห็นเด็ก ๆ งง ....ไปต่อไม่ได้....เลยโยนคำถามเพื่อไกด์ให้ว่า....



ครูองอาจ : ทันใดนั้นเองเจ้าชายคนเก่งคิดได้ว่า.... " โอว..บางที่ น้ำ อาจช่วยเราได้ "

.... ตะวันครุ่นคิดสักครู่..ก่อนจะตอบว่า.........

ตะวัน : รู้แล้วครับ.....เราก็เอาเชือกผูกกึ่งกลางท่อนไม้....แล้วเอาหย่อนลงในน้ำ ข้างไหนจมข้างนันก็เป็นโคนครับ



.......ครูองอาจยิ้มให้กับตะวัน...และชื่นชมในความฉลาดของเขา.......

ครูองอาจ : เก่งมากครับตะวัน...ตอบเหมือนเจ้าชายเลย...แต่คำถามที่สองนี่ซิเล่นเอาเจ้าชายใช้เวลาคิดเสียนานเชียว...เกือบจนมุมเลยล่ะครับเด็ก ๆ

โอ๊ด : คำถามคืออะไรเหรอครับ...(โอ๊ดเริ่มสงสัยอยากรู้)..

ครูองอาจ : มีชาย 2 คน เป็นเจ้าของวัวและ โจร ชายคนที่ 1 บอกว่า วัวของตนกินฟางมาตลอด 3 วัน
ชายคนที่ 2 บอกว่า วัวของตนกินหญ้าสด ๆ ห่างหาก ..เอ๊ะแล้วเจ้าชายจะรู้ได้ไงนาว่าใครคือโจร ใครคือเจ้าของวัว

......เด็ก ๆ ครุ่นคิด พยายามจะแก้ปริศนาให้ได้...แต่คิดยังไงก้ยังงอยู่....ครูองอาจจึงโยนคำถามไกด์ให้อีกว่า...

ครูองอาจ : ปิ๊ง....ทันใดนั้นเอง....เจ้าชายคนเก่งก็คิดได้ว่า.... " บางที่ใบย่านางอาจช่วยเราได้"

.........นานสักพักหนึ่ง................


ต่อ :...(อมยิ้มก่อนจะพูดว่า).. ง่ายนิดดียวแค่เราให้วัวกินใบย่านาง..วัวก็จะอาเจียนออกมาเราก็จะรู้ว่าวัวกินอะไร..และก็จะรู้ว่าใครคือเจ้าของวัว


..........อ๋อ...หลายคนพยักหน้าหงึกหงักแสดงอาการเข้าใจ............


ปุ๋มปิ๋ม : เอ้า...แล้วถ้าวัวไม่ยอมกินตัวเองจะทำอย่างไร

ต่อ : เออ....ก็...อ๋อ...บดผสมน้ำให้วัวกิน..หรือถ้าวัวไม่กิน..ก็จับกรอกปากเลย..(ฮ่ะ ฮ่ะ..เพื่อนๆ หัวเราะฮาในวิธีการแปลกๆ ที่ต่อคิด)..

ครูองอาจ : OK ครับเด็ก ๆ คำถามอื่นเจ้าชายตอบได้หมด เหลืออยู่คำถามเดียวนี่แหละที่ยังคิดไม่ออก...ซึ่งไม่รู้จะทำอย่างไรดี

ต่อ : คำถามเป็นยังไงครับครู

ครูองอาจ : มีกระดานไม้อัดรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส 1 แผ่น ยาวด้านละ 120 เซนติเมตร

แต่พระราชาต้องการให้เจ้าชายตัดเป็น 2 ส่วนเท่า ๆ กัน เพื่อมาต่อกันทำเตียงนอนให้เจ้าหญิง

เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 90 เซนติเมตร ยาว 160 เซนติเมตร...เจ้าชายจะทำอย่างไรดี


.........คิดหนักเลยครับ.....ลองออกแบบ Model แล้วก็แล้ว ...นับนิ้วแล้วก็แล้ว .... ปรึกษากันแล้วก้แล้ว..เด็กๆก็ยังไม่ได้คำตอบซักที...แต่เห็นแก่เจ้าชายแล้ว..ถ้าคิดไม่ออกเด็ก ๆจะไม่ยอมออกไปเล่นเลย....วันนี้จะขอสู้เพื่อเจ้าชาย...



คุณผู้อ่านช่วยเจ้าชายและเด็ก ๆ ด้วยนะครับ

1 ความคิดเห็น: