9 พ.ย. 2552

แห่เจ้าพระยาเข้าเมือง.......(ชั่วโมงสอนครูองอาจ)





........หลังจากที่หลายชั่วโมงที่แล้วครุองอาจสอนพี่ ป.5 ในชั้นเรียนตลอด......วันนัี้เลยอยากจัดกิจกรรมที่แตกต่างไปจากเดิม ...ที่โดนใจวันทีนซะหน่อย....


ครู องอาจ : สวัสดีครับพี่ ป.5 วันนี้มีเกมแห่เจ้าพญามหาสนุกมาให้ทุกคนเล่นครับ


............ไช โย.....เสียงใส ๆ ไชโยดีใจ...ราวกับมั่นใจว่าเกมของครุองอาจต้องสนุกแน่เลย....


ปุ๊ก : แล้วเกมแห่เจ้าพญา...เล่นที่ไหนเหรอครับคุณครู


ครูองอาจ : บริเวณร่มไผ่ครับ เพราะร่มรื่นดี................
OK ..พวกเราทุกคนไปนั่งรวมกันเป็นกลุ่มละ 5 คน ที่ใต้ร่มไผ่ครับ


...........เด้ก ๆ ปฏิบัติตามอย่างว่าง่าย...ไปถึงร่มไผ่เด็ก ๆ นั่งรออย่างน่ารัก เพราะ Monitor ประจำวันได้ทำหน้าที่อย่างจริงจัง (ที่โรงเรียนไม่มีหัวหน้าห้อง ทุกคนจะมีโอกาสเป็นผู้นำและดุแลเพื่อน..แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับบางคน...เพราะเขาต้องดูแลตัวเองให้ได้ดีซะก่อน..จึงจะมีโอกาสรับเลือกเป็น Monitor คอยดูแลเพื่อน


เจมส์ : แล้วเกมนี่มีกติกาอย่างไรครับ..(เจมส์กระตือรือร้นถามด้วยความตั้งใจ)..

ครูองอาจ : อ๋อ..ฟังให้ดีนะครับ

สมมุตินามไปตามท้องเรื่อง.....ว่าทุกคนเป็นทะหารและเจ้าพระยา

เดียว : เป็นสองอย่างในคนคนเดียวกันนะเหรอครับ...(ถามไปทำหน้างงไป)...

ครูองอาจ : ใช่ครับ...เป็นสองอย่างในคนคนเดียวกัน

..........ทุกคนเริ่มฉงน.............


ปราย : ยังไงต่อค่ะครู...นี่คนอื่นอย่างเพิ่งถามมากได้ไหม ...ให้ครูอธิบายให้เสร็จก่อน..(ปรายหันไปค้อนเพื่อน ๆ)


..........ทุกคนเงียบเสียงฟังครูองอาจ.............


ครูองอาจ : แต่ละกลุ่มจะได้คานหาม 1 ตัว

...ระยะทางในการเดินทางคือ 20 เมตร

ทั้ง 5 คน ต้องเปลี่ยนกันเป็นทหารและเจ้าพระยา

โดยต้องใช้เวลาเดินเท้าและขี่เสลี่ยง
เท่า ๆกัน

..................เด็ก ๆ นั่งนิ่ง...คงคิดว่าจะทำยังไงดี..........................

..................เด็ก ๆ นั่งนิ่ง....คงคิดว่าจะทำยังไงดี..........................


ครูองอาจ : เอ้า..แต่ละกลุ่มไปคุยกัน..คิดออกแล้วแล้วลองเล่นดู จุดเริ่มต้นอยู่ร่มไผ่นะส่วนเป้าหมายอยู่ที่หน้าอาคารประถมนะครับ......เอ้าลุย

..................ผ่านไปแล้ว 5 นาที ก็ยังไม่ได้เล่นเกมซะที..........................

..................ผ่านไปแล้ว 10 นาที ก็ยังไม่ได้เล่นเกมซะที..........................


ทำยังไงดีละครับท่านผู้อ่าน...ช่วยเด็ก ๆ คิดด้วยครับ

2 ความคิดเห็น: